مسکنهای موقتی

به طور کلی هرگونه دستکاری در نسبتها و در سازوکار انواع صندوقها و بهخصوص در موضوع فعلی یعنی صندوقهای درآمدثابت، در نهایت همه را متضرر میکند.
اگر بخواهیم این موضوع را از چند زاویه بررسی کنیم، نخست باید توجه داشت که ورود صندوقهای درآمد ثابت با درصد بالاتری در سهام، ممکن است در کوتاهمدت باعث جمع شدن بازار و ایجاد تعادل و حتی مثبت شدن آن شود.
اما نکته مهم این است که این تاثیر و مثبت شدن بازار سهام، کاملا موقتی است و در واقع شبیه به دستکاری در عرضه و تقاضای بازار است. در ادامه، بازار دوباره مسیر طبیعی خودش را پیدا میکند و سرمایهگذاران در سطوح بالاتر سود خود را شناسایی میکنند، بنابراین عملا این اقدام در بلندمدت بیفایده خواهد بود.
ورود درآمدثابتها به سهام یعنی ریسک مضاعف
از سوی دیگر، با توجه به ریسکهایی که وجود دارد و شرایط پیچیدهای که کشور در آن قرار گرفته، ورود صندوقهای درآمد ثابت به فضای پرریسک میتواند آنها را در بزنگاهها با فشارهای مضاعف و ریسکهای بسیار بزرگی روبهرو کند؛ بهگونهای که توان پاسخگویی و مدیریت شرایط را از دست بدهند.
اگر خدای نکرده دوباره شرایطی همچون درگیری نظامی رخ دهد، ممکن است صندوقها مانند تجربه قبلی عملا اختیار عمل خود را از دست بدهند و گرفتار زیانهای سنگین شوند.
تغییر حدنصاب صندوقها هم به ضرر بازار است هم به ضرر سهامداران و صندوقها
از طرف دیگر، این خطر هم وجود دارد که پس از مدتی دوباره یک مصوبه جدید ابلاغ شود و حد نصاب سهام صندوقها کاهش یابد. در چنین شرایطی، فشار فروش شدیدی به بازار وارد میشود و همان اثری که در ابتدا مثبت به نظر میرسید، در ادامه به عاملی منفی برای بازار تبدیل خواهد شد.
به همین دلایل، من به صورت کلی با این موضوع موافق نیستم و معتقدم بازار باید به شکل طبیعی و بر اساس مکانیسم عرضه و تقاضا به تعادل برسد. هرگونه دستکاری در نسبتها یا تحمیل الزامات جدید به صندوقها نه به نفع بازار است و نه به نفع سرمایهگذاران. اگر قرار است حمایتی از بازار صورت بگیرد، بهتر است به روشهای دیگر انجام شود، نه از طریق تغییر نصاب صندوقها.
* کارشناس بازار سرمایه و مدیر صندوق درآمدثابت