پرداخت بدهی‌های ایران به کنوانسیون‌های بین‌المللی

به گزارش ایرنا، جهان سال‌هاست که با شتاب بسیار به سمت و سویی می‌رود که باید برای نجات آن و هر آنچه که در کره زمین است به اجماع رسید یعنی کار به جایی رسیده که برای حفظ داشته‌ها باید توافق‌نامه امضا کرد، شاید در نگاه اول این اقدام چندان مفهومی نداشته باشد، اینکه چرا باید کشورها مثلا برای حفظ معادن، سر و سامان دادن به پسماندها و داشتن هوای سالم تعهدی را امضا کنند تا به انجام آن پایبند شوند، مانند این است که افراد یک خانواده برای حفظ داشته‌های زندگی مشترک شان به همدیگر قول بدهند و تعهدنامه امضا کنند.

جواب ساده است، زیاده‌خواهی برخی کشورها و به طور کلی انسان‌ها منابع را به سمت نابودی کشانده بنابراین باید یک همکاری و هماهنگی میان کشورها ایجاد شود تا بخشی از آنچه که اکنون در طبیعت وجود دارد برای آیندگان باقی بماند، بر این اساس کنوانسیون‌ها و معاهده‌های بین‌المللی محیط زیستی زیادی در دنیا شکل گرفت و به پلی ارتباطی بین کشورها تبدیل شدند. 

برای رسیدن هر چه بهتر به این هدف، کنوانسیون‌ها اقدام به تهیه و وضع قوانین و مقررات مشترک برای مقابله با چالش‌های جهانی محیط زیستی مانند تغییرات آب و هوایی کردند. از آنجا که محیط زیست مقوله‌ای جهانی است و اگر در گوشه‌ای از دنیا اتفاقی رخ دهد اثرش به گوشه‌ای دیگر می‌رسد، از این رو در این مسیر باید همه کشورها کنار هم باشند؛ مانند تغییرات اقلیمی که نتیجه زیاده خواهی انسان‌ها و افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان است که دامن گیر کشورهای زیادی به ویژه در خاورمیانه شده است.

کنوانسیون تنوع زیستی با هدف حفظ تنوع زیستی و بهره‌برداری پایدار، کنوانسیون تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد و پروتکل کیوتو با هدف تثبیت غلظت گازهای گلخانه‌ای، کنوانسیون بازل با هدف کنترل جابه‌جایی و دفع زباله‌های خطرناک، کنوانسیون وین و پروتکل مونترال به منظور حفاظت از لایه ازون در برابر مواد مخرب، کنوانسیون رامسر با هدف حفاظت از تالاب‌ها و آب‌های بین‌المللی و کنوانسیون استکهلم که بر روی آلاینده‌های آلی پایدار تمرکز دارد؛ برخی از مهم‌ترین کنوانسیون‌های محیط زیستی جهان هستند.

شینا انصاری معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در این باره گفت: در ابتدای روی کار آمدن دولت چهاردهم، بخش بین‌الملل سازمان حفاظت محیط زیست گزارشی درباره بدهی‌های معوقه سازمان به کنوانسیون‌های بین‌المللی ارائه کرد که نشان می‌داد حدود ۱۰ سال پرداخت نشده‌اند بر این اساس این خطر وجود داشت که عضویت ایران از برخی از این کنوانسیون‌ها لغو شود که در این صورت دیگر نمی توانستیم به عنوان عضو در رای گیری‌ها شرکت کنیم.  انصاری افزود: بنابراین موضوع را با اولویت پیگیری کردیم و مکاتباتی را با سازمان برنامه و بودجه انجام دادیم، خوشبختانه امسال موفق شدیم ۲۵۰هزار یورو از این بدهی‌ها را که نتیجه انباشت حدود ۱۰ سال پرداخت نکردن بود را بپردازیم و اکنون در حال پیگیری هستیم تا بقیه بدهی‌ها را نیز تسویه کنیم.

وی با تاکید بر اینکه با این حساب فعلا دغدغه حذف ایران از برخی کنوانسیون‌های بین‌المللی محیط زیستی مرتفع شده گفت: در این روند ابتدا کنوانسیونی که دغدغه و حساسیت بیشتری داشت را در اولویت قرار دادیم، مانند کنوانسیون راپمی که مربوط به محیط زیست دریایی خلیج فارس و دریای عمان است، متاسفانه در چند سال گذشته حق رای ایران در این کنوانسیون سلب شده بود و ما نیز بر حسب اولویت کنوانسیون‌ها و آنهایی که بدهی بیشتری داشتند را انتخاب و بخش عمده‌ای از بدهی‌ها را پرداخت کردیم و پیگیر هستیم تا بخش باقیمانده هم هر چه زودتر تسویه شود.