بازار صنعت نفت، گاز و پتروشیمی ایران سالهاست که با دوگانهای پیچیده روبهروست؛ از یکسو تجهیزات و تاسیساتی که از دهه ۱۳۷۰ یا حتی پیشتر وارد مدار تولید شدهاند، همچنان بار اصلی این صنعت را به دوش میکشند و از سوی دیگر، امکان نوسازی این زیرساختها با تجهیزات روز دنیا به دلیل تحریمها، محدودیتهای نقلوانتقال مالی، و نبود نمایندگان رسمی سازندگان جهانی در ایران، عملا به حالت تعلیق درآمده است.