این ذخایر معدنی در استان کرمان و در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان سیرجان واقع شده است.

آثار موجود و حفاری های باقی مانده در محل کانسار، دلالت بر آن دارد که این کانسار در قرون گذشته مورد شناسایی و بهره برداری قرار گرفته است. سن تقریبی یک نمونه از سرباره کوره های قدیمی که از سنگ معدن گل گهر استفاده می‌کرده است، در حدود ۹۰۰ سال تخمین زده شده است.

در دوره معاصر عملیات اکتشاف و پی جویی طرح سنگ آهن گل گهر در سال ۱۳۴۸ توسط شرکت خصوصی "ایران باریت" آغاز و سپس با همکاری شرکت ژاپنی "ماروبنی" ادامه یافت و از سال ۱۳۵۳ به شرکت ملی فولاد ایران واگذار شد. کانسار سنگ آهن گل گهر در شش آنومالی مجزا در مجموع با ذخیره ای در حدود ۱۲۰۰ میلیون تن در محدوده‌ای به طول تقریبی ۱۰ کیلومتر و عرض تقریبی ۴ کیلومتر قرار گرفته است. بهره برداری از توده معدنی شماره یک بر عهده شرکت معدنی و صنعتی گل گهر است که بخش زیادی از آن استخراج شده است.

صیانت و استفاده  بهینه از این منابع عظیم خدادادی وظیفه‌ای بر دوش همگان است. در همین راستا و هم جهت با طرح جامع فولاد کشور، چشم‌انداز منطقه معدنی و صنعتی گل گهر با هدف تولید سالیانه ۲۵ میلیون تن کنسانتره، ۲۴ میلیون تن گندله و بیش از ۸ میلیون تن فولاد مدون شد.

تا امروز بخش عظیمی از این چشم انداز در سایه الطاف الهی و همت مدیران این منطقه به منصه ظهور رسیده است تا جایی که اولین چرخه کامل فولاد کشور از معدن تا تولید مقاطع فولادی در این منطقه تکمیل شده و امروز منطقه معدنی و صنعتی گل گهر به عنوان یک بازوی توانمند نقش بی بدیلی در صنعت فولاد کشور ایفا می‌کند که با تداوم طرح های توسعه ای در دست اجرا و آتی منطقه و افزایش ظرفیت تولید و تنوع محصولات تا سال ۱۴۱۰ این جایگاه بیش از پیش پررنگ و نمایان خواهد شد.