جنجالهای یک عکس؛
از تلویزیون به تیم ملی!
فارغ از این که روانخواه در بحث فنی چه سطح و جایگاهی دارد، این انتخاب تنها چند روز پس از آن صورت می‌گرفت که تیم فوتبال هوادار با هدایت این مربی به دسته پایین‌تر سقوط کرد. به این ترتیب این شائبه به وجود آمد که نیمکت تیم المپیک ایران، پاداشی برای روانخواه بابت آن سقوط بوده! موضوع اما اخیرا وارد فاز جالب‌تری هم شده است؛ آنجا که رسانه‌ها از انتخاب مهدی توتونچی به عنوان مشاور فنی تیم ملی امید خبر داده‌اند.
عمده شهرت توتونچی به خاطر کار در تلویزیون و اجرای شب‌های فوتبالی و البته یکی، دو برنامه دیگر است. حالا اما تصویر او در کنار روانخواه و با پیراهن تیم ملی در اردوی امیدها، حسابی سر و صدا به پا کرده و این شائبه را به وجود آورده که مبادا حضور در تلویزیون به عنوان نردبانی برای ترقی این قبیل چهره‌ها عمل می‌کند؟!
مسبوق به سابقه
حضور ناگهانی توتونچی در کادرفنی تیم ملی امید، در حالی است که همزمان خبر می‌رسد فرشاد کرمی، دیگر کارشناس همیشگی برنامه‌های فوتبالی شبکه ورزش هم به عنوان سرمربی شهرداری آستارا برگزیده شده؛ تیمی که همین فصل گذشته از لیگ یک به دسته دوم سقوط کرد. همزمان می‌دانیم محمد سیانکی، گزارشگر مسابقات فوتبال تلویزیون هم مدت‌هاست در تیم‌های پایه سرمربیگری می‌کند و اساسا با همین سابقه به خودش اجازه می‌دهد خیلی اوقات روی آنتن اظهارنظر فنی انجام بدهد.
اگر خاطرتان باشد، سال‌ها پیش اکبر محمدی هم به عنوان طراح و کارشناس برنامه تلویزیونی «توپ طلایی» ناگهان ترقی چشم‌گیری در کارش پیدا کرد و حتی به سرمربیگری تیم ملی نوجوانان هم رسید. محمدی بعدتر سرمربیگری مس کرمان و مدیرعاملی پیکان را هم تجربه کرد. او البته اصرار داشت این موقعیت‌ها ارتباطی به حضورش در آن شوی تلویزیونی و از قضا همنشینی با فریدون معینی، رئیس وقت کمیته جوانان فدراسیون فوتبال در همان برنامه نداشته است.
حالا هم داستان توتونچی را داریم که حضور پررنگی روی آنتن تلویزیون دارد و در حوزه مربیگری هم موقعیت‌های جالب توجهی به دست می‌آورد؛ از سرمربیگری امیدهای سایپا تا حالا که به شکلی غیرمنتظره و باورنکردنی، مشاور فنی تیم ملی امید مملکت شده؛ تیمی که حتما با مشورت‌های آقای توتونچی به طلسم نیم قرن ناکامی در صعود به المپیک پایان خواهد داد!
بدون تلویزیون هم می‌توانستید؟
اجازه بدهید دفاعیه مشترک اغلب این دوستان را خودمان همین جا مرور کنیم؛ این که لابد همه این عزیزان تحصیلات آکادمیک فنی دارند و کارشان در دنیای مربیگری ربطی به حضورشان در تلویزیون نداشته است. بسیار هم عالی؛ فقط سوالی که دوست داریم صادقانه به آن پاسخ بدهند این است که آیا بدون کار در سیما هم می‌توانستند موقعیت‌های کنونی را داشته باشند؟
یعنی مطمئن باشیم مثلا اگر آقای توتونچی هر شب روی آنتن نبودند و از قضا مواضع جریان رسمی را با غلظت تمام روایت نمی‌کردند، الان باز می‌توانستند سرمربی تیم امیدهای سایپا یا مشاور تیم ملی المپیک باشند؟ می‌دانیم که هزاران نفر در این کشور مدارک آکادمیک مربیگری دارند، اما بسیاری از آنها هرگز به چنین مناصبی دست پیدا نمی‌کنند. در هر صورت امیدواریم انتخاب این رفقا در اثر شایستگی کامل بوده باشد. البته چه جمله بیهوده‌ای؛ مگر در این کشور تا به حال فرد غیرشایسته‌ای پست گرفته است؟!
