میلی می‌تواند تنش‌های اقتصادی جدید را مدیریت کند؟
کاهش تعرفه در جهان تعرفه‌گذاری
این افت ارزش به‌دلیل افزایش عرضه پزو، افزایش تقاضا برای دلار و کاهش درآمدهای ارزی به‌دلیل کاهش صادرات محصولات کشاورزی رخ داد. در هفته‌های گذشته آرژانتین با صندوق بین‌المللی پول بر سر بازنگری برنامه ۲۰میلیارد دلاری به توافق رسید. دولت آرژانتین نیز برای اجرای تعهدات خود در این توافق، ذخایر ارزی خود را افزایش داد و این مساله منجر به افزایش عرضه پزو در بازار شد. علاوه بر این با توجه به نزدیک شدن به انتخابات میان‌دوره‌ای در ماه اکتبر، بسیاری از فعالان بخش خصوصی و شهروندان آرژانتینی به دنبال افزایش ذخایر دلاری هستند و این مساله نیز به تضعیف ارزش پزو دامن زده است. دولت برای مقابله با این بحران، اقداماتی را آغاز کرده است. در دوره‌ای که بسیاری از کشورها، از جمله آمریکا، با وضع تعرفه‌ها به دنبال بازتعریف روابط تجاری خود هستند، آرژانتین با کاهش تعرفه‌های کشاورزی، رقابت‌پذیری محصولاتش را در بازارهای جهانی افزایش می‌دهد. علاوه بر این توافق ۲۰میلیارد دلاری با صندوق بین‌المللی پول می‌تواند در میان‌مدت به ثبات اقتصادی آرژانتین کمک کند. به صورت کلی دولت آرژانتین همچنان با مشکلاتی مانند حفظ ثبات ارزی و دستیابی به مازاد بودجه روبه‌رو است. موفقیت این سیاست‌ها به توانایی دولت در مدیریت تنش‌های فعلی در اقتصاد و جلب اعتماد بازارها بستگی دارد.
تصویر پزو در ژوئیه
روز پنج‌شنبه پزوی آرژانتین بیش از ۴.۴درصد در مقابل دلار سقوط کرد. با این کاهش، ماه ژوئیه برای پزو بدترین ماه از زمان روی کار آمدن خاویر میلی، رئیس‌جمهور لیبرتارین آرژانتین، یعنی دسامبر سال ۲۰۲۳ بوده است. در این ماه ارزش پزو در مقابل دلار بیش از ۱۲درصد کاهش یافت. کاهش ارزش پزو در ماه ژوئیه دارای دلایل متعددی از جمله تزریق پزو توسط بانک مرکزی این کشور، افزایش تقاضای دلار در بازار و کاهش عرضه دلار به‌دلیل کاهش صادرات محصولات کشاورزی بوده است. در حال حاضر قیمت هر دلار به ۱۳۳۴پزو رسیده و به سقف نرخ رسمی تعیین‌شده توسط بانک مرکزی آرژانتین نزدیک شده است.
در ماه آوریل آرژانتین به یک توافق ۲۰میلیارد دلاری با صندوق بین‌المللی پول دست یافت و کنترل‌های ارزی پیشین را لغو کرد. پس از لغو کنترل‌های ارزی پیشین، نرخ رسمی ارز بین ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰پزو (سیستم شناور مدیریت شده) تعیین شد. در این زمان بانک مرکزی اعلام کرد که برای کنترل نوسانات ارزش، تنها در نزدیکی سقف تعیین‌شده مداخله خواهد کرد و در صورت افزایش تقاضا برای دلار، با افزایش نرخ بهره، از خروج سرمایه جلوگیری خواهد کرد. در شرایطی که نرخ دلار به سقف تعیین‌شده بسیار نزدیک شده است، باید دید که بانک مرکزی چه اقداماتی را اتخاذ خواهد کرد. تاکنون کنترل نرخ ارز یکی از مهم‌ترین سیاست‌های دولت میلی برای جلوگیری از افزایش تورم بوده است. با این حال بسیاری از تحلیلگران معتقدند که در حال حاضر دولت باید بین کنترل تورم و افزایش فعالیت‌های اقتصادی که منجر به رشد اقتصادی می‌شود، یک گزینه را انتخاب کند.
تلاش برای افزایش ذخایر خارجی
در هفته‌های گذشته آرژانتین موفق شد تا با کارکنان صندوق بین‌المللی پول (IMF) بر سر اولین بازنگری برنامه ۲۰میلیارد دلاری این کشور به توافق برسد. گفته می‌شد که دستیابی به این توافق، پیش از انتخابات میان‌دوره‌ای اکتبر، به منزله رای اعتمادی برای رئیس‌جمهور خاویر میلی است. در ماه آوریل، بخش قابل‌توجهی از این کمک مالی، یعنی ۱۲میلیارد دلار، به‌صورت پیش‌پرداخت در اختیار آرژانتین قرار گرفت. بر اساس این توافق، آرژانتین به شکل چشم‌گیری کنترل‌های ارزی و سرمایه‌ای را که از سال۲۰۱۹ با شدت‌های مختلف اعمال می‌شدند، کاهش داد. یکی از دلایل کاهش ارزش پزو در ماه ژوئیه، تلاش‌های دولت برای اجرای تعهدات خود نسبت به صندوق بین‌المللی پول است. از ماه آوریل تاکنون، یکی از اهداف اصلی آرژانتین، در چارچوب برنامه همکاری و توافق با صندوق بین‌المللی پول، افزایش ذخایر ارزی خارجی بوده است. اما از آنجا که دولت سعی داشت از کاهش ارزش پزو جلوگیری کند برای افزایش ذخایر ارزی خود با چالش مواجه بود. اما در نهایت در ماه ژوئیه، دولت آرژانتین برای اجرای تعهدات خود در مقابل صندوق بین‌المللی پول، ذخایر بین‌المللی را افزایش و این مساله منجر به افزایش عرضه پزو شد.
نکته قابل‌توجه آن است که همزمان با تلاش دولت برای افزایش ذخایر ارزی خود، تقاضای ارز توسط بخش خصوصی نیز به‌دلیل نزدیک شدن به انتخابات میان‌دوره‌ای اکتبر، با هدف حفظ ارزش دارایی‌ها افزایش یافته است. بر اساس گزارش بانک مرکزی آرژانتین، خرید دلار در ماه ژوئن بیش از ۸۰۰میلیون دلار افزایش یافته و به حدود ۴میلیارد دلار رسیده است. در واقع تعداد آرژانتینی‌هایی که ارز می‌خرند، تقریبا دوبرابر کسانی است که آن را می‌فروشند. در حال حاضر، پزو در یک محدوده هدف شناور است و همچنان افراد می‌توانند بدون محدودیت دلار بخرند و شرکت‌ها نیز مجازند که سودهای کسب‌شده در سال جاری را به خارج از کشور ارسال کنند.
کاهش تعرفه کشاورزی
بر اساس گزارش بلومبرگ صادرات کشاورزی آرژانتین در هفته‌های اخیر به شدت کاهش یافته است. این مساله نیز این کاهش عرضه ارز، مخصوصا دلار را محدود کرده و در کنار افزایش تقاضای داخلی برای دلار، فشار زیادی بر پزو وارد کرده است. با این حال در روزها پایانی ژوئیه خاویر میلی اعلام کرد که تعرفه‌های صادراتی گوشت و محصولات کشاورزی از جمله محصولات سویا را کاهش می‌دهد تا رضایت کشاورزان این کشور را جلب کند. بررسی جزئیات این تغییرات نشان می‌دهد که تعرفه کنجاله و روغن سویا، که آرژانتین بزرگ‌ترین صادرکننده این کالاها محسوب می‌شود، از ۳۱درصد به ۲۴.۵درصد کاهش یافت. همچنین، تعرفه دانه‌های سویا از ۳۳درصد به ۲۶درصد و تعرفه ذرت از ۱۲ درصد به ۹.۵درصد رسید. همچنین برخی از تعرفه‌های مربوط به گوشت گاو، از ۶.۷۵درصد به ۵درصد کاهش پیدا یافت.
خاویر میلی در نمایشگاه سالانه دام در بوئنوس‌آیرس اظهار کرد:«تعرفه‌های صادراتی آرژانتین یک بلای بزرگ است که هرگز نباید به‌وجود می‌آمد. این کاهش‌ها دائمی هستند و تا زمانی که من در قدرت باشم، باز نمی‌گردد. ریشه‌کن کردن تعرفه‌های صادراتی وسواس دولت ماست.» پیش از این کشاورزان آرژانتینی معتقد بودند که رئیس‌جمهور در عمل به وعده‌های تجارت آزاد خود کوتاهی کرده است. انجمن‌های قدرتمند کشاورزی آرژانتین مدت‌ها بود که به دنبال رهایی از تعرفه کشاورزی در این کشور بودند. این عوارض توسعه روستایی در آرژانتین را با مشکل مواجه و به برزیل کمک کرد تا به قدرت بلامنازع کشاورزی منطقه تبدیل شود.
کاهش چنین تعرفه‌هایی موجب می‌شود تا آرژانتین در شرایطی که تجارت جهانی تحت‌تاثیر تعرفه‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در حال بازتعریف است، رقابتی‌تر شود. این مساله نیز منجر به افزایش عرضه ارز در آرژانتین خواهد شد. با وجود آنکه وجود تعرفه‌ها با دیدگاه‌های اقتصادی میلی در تقابل است، اما دولت همچنان برای دستیابی به اولویت اصلی خود خود یعنی دستیابی به مازاد بودجه (به صورت پایدار) به‌میلیاردها دلار درآمد حاصل تعرفه‌های صادرات محموله‌های محصولات کشاورزی و گوشت، نیاز دارد.بنابراین دولت آرژانتین همچنان با مشکلاتی مانند حفظ ثبات ارزی و دستیابی به مازاد بودجه روبه‌رو است. با این حال قصد دارد تا در مسیر دیدگاه‌های اقتصادی خود یعنی آزادسازی اقتصادی گام بردارد. موفقیت این سیاست‌ها به توانایی دولت در مدیریت تنش‌های اقتصادی و جلب اعتماد بازارها بستگی دارد.
