با وجود ظرفیت قابلتوجه صنعت پتروشیمی ایران در تولید مواد پایه همچون پارازایلن، اسید ترفتالیک و اتیلن گلایکول، زنجیره ارزش در بخش الیاف و منسوجات مصنوعی همچنان ناقص باقی مانده است. این در حالی است که بازار داخلی و منطقهای برای الیاف پلیاستری، نایلونی و اکریلیک تقاضای بالایی دارد و تکمیل این زنجیره میتواند یکی از مسیرهای متنوعسازی محصولات نهایی پتروشیمی است. بررسی وضعیت زنجیره پتروشیمی در ایران نشان میدهد که تمرکز راهبردی بیشتر روی توسعه ظرفیتهای پایهای و میاندستی مانند متانول، اتیلن و پلیالفینها قرار داشته است؛ درحالیکه توسعه صنایع نهایی مانند الیاف و منسوجات مصنوعی بهعنوان حلقههای ارزشافزای نهایی، به حاشیه رانده شدهاند.