اعاده حیثیت زودهنگام استقلال؛
چربش پرتغالی

ترکیب استقلال برابر تراکتور نسبت به نبرد دو تیم در اصفهان، دو جابهجایی داشت. محمدحسین اسلامی و سعید سحرخیزان به ترکیب برگشتند تا یک تغییر بزرگ در ارنج اولیه صورت بگیرد و آبیها پس از مدتها استفاده از سیستم سه نفره در خط دفاعی، شکل خطی را در زمین پیش بگیرند. همین دگرگونی هم تاثیرش را گذاشت. تیم ریکاردو ساپینتو که نیمه نخست کاملا بازیاش را به میزبان دیکته کرد، در نیمه دوم با هوشمندی به مدیریت زمین مسابقه پرداخت و در نهایت هم با پاس تک ضرب سحرخیزان و ضربه هوشمندانه اسلامی، به گل رسید و اندوختهاش را هم حفظ کرد.
خروجی دو بازیکنی که با تصمیم سرمربی در ترکیب قرار گرفتند، سه امتیازی بود که از تبریز به تهران رسید. همین یک خط شاید مهمترین چیزی است که استقلالیها را به آینده امیدوار میکند؛ یعنی حضور یک سرمربی باتجربه که میتواند نقش مهمی برای رسیدن به موفقیت ایفا کند. اگر آبیها پارسال دائم در حال امتحان افراد مختلف روی نیمکت بودند و هیچ اتفاق مثبتی نمیافتاد، به خاطر اشخاص غلطی بود که انتخاب میشدند. وگرنه هنوز هیچکدام از خریدهای جدید تیم به هماهنگی کامل نرسیدهاند و اصلا در همین بازی سهشنبه هم فقط سه نفر ترکیب اصلی، جزو بازیکنان تازهوارد بودند که تازه باید از آنتونیو آدان هم صرف نظر کنیم چرا که اساسا توپ خاصی روی دروازهاش نیامد.
تاثیر پرتغالی
تاثیر ساپینتو در برد استقلال غیرقابل انکار است و او از روی سکوها و نه نیمکت، توانست برابر رقیب پرستاره قد علم کند. از آن جایی که تنها چند روز از رویارویی اخیر استقلال و تراکتور گذشته، این دگرگونی در سبک بازی و البته جبران شکست با پیروزی، نشان میدهد افکار سرمربی پرتغالی کاملا بر تفکرات همتای کرواتش چربش داشته است. چون ساپینتو کسی بود که از باخت، برد ساخت اما تیم اسکوچیچ حتی گوشهای از آن نمایش شایسته هفته قبل در اصفهان را ارائه نکرد.
در این شرایط استقلالیها حق دارند به آینده امیدوار باشند؛ چون خریدهای جدیدشان هم در حال آمدن به تهران هستند و این انتظار میرود که پس از فیفادی شهریورماه، یک تیم کامل در اختیار ساپینتو باشد. قاعدتا نمیتوان با یک بازی، خوب یا بد بودن یک تیم را تعیین کرد اما او در دوره نخست حضورش در ایران هم نشان داده بود از لحاظ فنی، سرمربی قابلی است اگر بتواند حواشیاش کنار زمین را کنترل کند. حالا هم با تیمی که پارسال نهم شده بود، در گام اول یقه قهرمان پرستاره را گرفته؛ پس چه دلیلی دارد استقلالیها به امید تکمیل شدن تیمش و البته آرام شدن خودش، روزهای پیش رو را در رویای قهرمانی سیر نکنند؟
سیلی به موقع
تراکتور به وضوح از جریمه انضباطیاش جست و به جای بازی در مشهد، در خانه به میدان رفت. با این حال انگار تمامی مهرههای باتجربه این تیم اسیر غروری نامرئی شدند که نتیجهاش دستکم گرفتن استقلال بود. قطعا اسکوچیچ به اندازه کافی با تجربه هست که بداند قهرمانی مقتدرانه پارسال، تضمین تکرار موفقیت در فصول بعدی نیست و چه بهتر برای آنها که همین ابتدا یک سیلی محکم خوردند و برای یازدهمین مرتبه، در افتتاح لیگ از کسب پیروزی عاجز ماندند!
تراکتور اگر میخواهد استمرار مدعیانی مثل پرسپولیس، استقلال و سپاهان را داشته باشد، باید بداند با یک بار بردن لیگ تازه کارش سختتر از قبل میشود. ضمن اینکه مدعی بودن، نیازمند بالانس ترکیب در همه نقاط زمین است. نه اینکه با علم بر محرومیت چهارماه گلر اصلی، تلاش خاصی برای جذب مهره جدید انجام نشود تا با حضور یک دروازهبان جوان، چهار ستون بدن همه طرفداران بلرزد!