یک قاب تاریخی از اولین بازی فصل؛
اعاده حیثیت

تبریزیها امسال دو مهره کلیدی ترکیب را از دست دادند و سنگربانشان هم ۴ ماه محروم شد اما علاوه بر خریدهای حساب شده، از همان رویه موفق پارسال که منتج به نخستین قهرمانی در لیگ شد پیروی میکنند و این رهآورد بدون سرمربی کرواتشان ناشدنی بود. کسی که دوشنبه شب با یک تیر، هر نشانی که وجود داشت را مورد هدف قرار داد.
تراکتور اولین جام فصل را در شرایطی بهدست آورد که کمتر فوتبالدوستی انتظار داشت در نخستین بازی سنگین پس از دوران بدنسازی، تبریزیها اینگونه رقیب را مقهور قدرت خودشان کنند. قرمزها یک نیمه منفعلانه و یک نیمه مقتدرانه بازی کردند و نشان دادند همچنان میتوان روی آنها به عنوان شانس اصلی قهرمانی حساب باز کرد. کما اینکه اگر علیرضا بیرانوند را در ترکیب داشتند همان یک گل را هم از استقلال دریافت نمیکردند.
اکنون که با حکم کمیته استیناف محرومیت میزبانی در تبریز برداشته شده و آنها میتوانند در خانه (البته بدون تماشاگر) بازی نخست لیگ برتر برابر آبیپوشان را برگزار کنند، روی کاغذ همه چیز مهیاست که با یک استارت قدرتمندانه، شاگردان دراگان از عنوان قهرمانیشان در فصل گذشته دفاع کنند و اگر نقطه ضعفی هم در ترکیب وجود دارد، در همین روزهای باقی مانده از بین برود. بهخصوص که حالا یک قدرت نمایی بهموقع هم برابر استقلال ساپینتو انجام دادهاند.
اسکوچیچ در کل سرمربی خوبی است و بدون بررسی دوران حضورش در تراکتور هم میتوان این گزاره را اثبات کرد. از کسب جام در کرواسی و اسلوونی گرفته تا حضور در عربستان و میراثش در تیمهای مختلف وطنی. گل سرسبد دوران حرفهای او هم صعود مقتدرانه با تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ بود که فقط زوج تاج – کیروش میتوانستند ثمره این تلاش را از او دریغ کنند و کردند. به همین دلیل هم قاب ماندگار به جای مانده از او در مراسم اهدای مدال سوپرجام، نادیده گرفتن رئیس فدراسیون و عبور از کنارش بدون حتی دست دادن با او بود. مرد کروات به وضوح بابت کودتایی که زمان بازگشت مهدی تاج به فدراسیون علیه او انجام شد، کینه به دل گرفته و شاید بسیاری هم حق را به او بدهند.
کما اینکه نتایج تیم ملی در جام جهانی قطر هم به گونهای بود که بعید به نظر میرسد حتی بدون سرمربی هم بدتر از آن را تجربه میکردیم! اسکوچیچ با کسب سوپرجام هم یک ویترین خالی دیگر در ویترین افتخارات تراکتور را پر کرد، هم ضرب شستی به مدعیان نشان داد و هم از کنار فردی که روزگاری جایگاهش را از او گرفت، با سری بالا عبور کرد. چه اعاده حیثیتی از این بهتر و چه شبی از این به یاد ماندنیتر؟