رهاسازی پلاستیک و کاهش باروری خاک
به گزارش «ایرنا» جعفر گوهرکانی گفت: رهاسازی پلاستیک توسط مردم و بهره‌‌‌‌‌برداران، آلودگی بسیار مخربی را در خاک ایجاد می‌کند. این مقام مسوول اظهار کرد: سالانه ۴۶۰هزار‌تن ریزپلاستیک و میکروپلاستیک در اراضی کشاورزی ایران باقی‌می‌ماند که این میزان می‌تواند به‌عنوان تهدیدی جدی برای آب‌های زیرزمینی و محصولات کشاورزی، اثرات خود را بر طبیعت و آب مصرفی بگذارد. وی خطر وجود ذرات پلاستیک در محصولات کشاورزی و مصرف آن توسط انسان و دام را جزو معایب فاجعه‌‌‌‌‌بار توصیف و اضافه کرد: سالانه بیش از ۱۱میلیون‌تن زباله پلاستیک توسط انسان در اقیانوس‌‌‌‌‌ها و دریاچه‌‌‌‌‌ها رها می‌شود که تهدیدی جدی برای اکوسیستم‌های دریایی و گونه‌‌‌‌‌های مختلف جانداران به‌ویژه ماهیان به‌حساب می‌آید.
گوهرکانی با بیان اینکه رهاسازی پلاستیک در تشدید تغییر اقلیم موثر است، زیرا گاز دی‌اکسیدکربن تولید می‌کند، ادامه‌داد: انتشار سالانه ۵.۸تن گاز دی‌اکسیدکربن از تولید و تجزیه پلاستیک در طبیعت ایجاد می‌شود. وی درباره دلایل استفاده از پلاستیک در بخش کشاورزی نیز گفت: در فعالیت‌های کشاورزی، پلاستیک به‌عنوان مالچ و پوشش به‌ویژه در حوزه سبزی و صیفی زیرکشت و در گلخانه‌‌‌‌‌ها استفاده می‌شود. وی افزایش ۴۰درصدی تولید محصولات، صرفه‌جویی در مصرف آب کشاورزی، کاهش ۳۰درصدی سموم و کنترل علف‌‌‌‌‌های هرز را از دیگر دلایل و مزیت‌های استفاده از پلاستیک به‌عنوان پوشش برشمرد.
