بیانیه صنفهای سینمایی در اعتراض به هجمهها علیه «پیرپسر»؛
سینما جای اغراض محفلی نیست

در مدت زمان دو سه روز هجمههای سنگینی علیه این فیلم ایجاد شد و غالبا از وزارت ارشاد میخواستند تا این اثر را توقیف کند. این در حالی است که این فیلم بعد از چهار سال مجوز اکران گرفت و نخستین روزهای نمایشش نیز مصادف شد با جنگ و تعطیلی سینماها.با این حال طیف وسیعی از مردم از آن استقبال کردند و بر اساس آمارها پرمخاطبترین فیلم اهفتههای اخیر است. برهمین اساس تعدادی از صنفها و تشکلهای سینمایی با انتشار بیانیهای تاکید کردهاند که سینما جای تسویه حساب سیاسی نیست.
در متن این بیانیه که به نام شورایعالی تهیهکنندگان سینمای ایران متشکل از انجمن تهیهکنندگان مستقل، انجمن کارفرمایی تهیهکنندگان (اکت)، جامعه صنفی تهیهکنندگان، انجمن تهیهکننده/کارگردانان سینمای ایران، و همچنین انجمن سینماداران ایران و کانون پخشکنندگان سینمای ایران تنظیم شده، آمده است: «در روزهای اخیر شاهد یک رشته واکنشهای صرفا جنجالی و احساسی نسبت به نمایش فیلم سینمایی «پیرپسر» هستیم. سطح و میزان این حجم از تندی و جسارت، حیرتآور و شائبهبرانگیز است؛ آنهم با ادبیاتی غیرمتعارف که بیدرنگ با واکنش تند و صریح اکثر مردم و دوستداران سینما مواجه شد.
به چالش کشیدن بنیانهای حقوقی و قانونی، مشروعیت نهادها و حوزههای برآمده از قانون اساسی را زیر سوال خواهد برد. چگونه است که همه مجوزهای حوزههای غیرفرهنگی از مشروعیت برخوردارند و حکم سند بالادستی دارند، اما مجوزهای رسمی حوزه فرهنگ مدام و پیوسته نامعتبر معرفی میشوند؟»
در ادامه این بیانیه آمده است: «چگونه است که برای احداث یک مجموعه صنعتی مدیران سیاسی و اجرایی به اعتبار یک برگ مجوز رسمی در برابر توفانی از اعتراض و مخالفت آشکار گروههای مردمی ایستادگی کرده و هیچگونه اخلال در سرمایهگذاری و برنامه توسعه را برنمیتابند؟! چگونه است که با استناد به مجوزهای محلی بزرگترین پروژههای تجاری شکل میگیرند و بیتوجه به انتقادات وسیع و ملی تمامی این طرحها محقق میشوند؟! سینما و عرصه نمایش یکی از ارکان توسعهاند.
آیا در برنامه و اسناد بالادستی به سرمایهگذاریهای فرهنگی توجهی شده است؟ آیا برنامهنویسان و مجریان سهمی برای سینما قائل شدهاند؟ تضعیف نهادهای قانونی و ارکان حقوقی به نفع مصالح و منافع کشور نیست. در جایی که تولید، پخش و اکران یک فیلم سینمایی از سازوکاری قانونی برخوردار است و سینماگران برای اکران هر فیلمی تمام مراحل قانونی را طی میکنند، اخلال و تشویش، امنیت روحی روانی محیط فرهنگ را مخدوش میکند.»
صنفها و تشکلهای سینمایی نوشته اند: «سینمای ایران در طول این قرن، دوشادوش مردم و مستقل از منازعات سیاسی، سرافراز و پربار و پرافتخار حضور داشته و نقش خلاق و تاریخی خود را ایفا کرده است. سینمای ایران به هیچ وجه سزاوار ناسزا و درشت گویی و هتاکی نیست. این حجم از نفرتپراکنی هیچ ارتباط معنایی با نقد ندارد.
به نظر میرسد موضوع فراتر از ارزیابی فنی و کیفی آثار سینمایی است. نشانهها برملا میسازند که هدف تضعیف دولت مستقر و باجخواهیهای پس پرده است. این یک نسخه کلیشهای است که با غوغاسالاری و فشار، دولت مستقر در استفاده از تصمیمات راهگشا و مترقیانهتر در عرصه سینما، وادار به عقبنشینی شود.»
در بند پایانی این بیانیه آمده است: «هشدار میدهیم که برخوردهای غیرمتعارف اخیر موجب فرار سرمایههای مادی از بازار کار خواهد شد و همچنین زمینه دلزدگی، یأس و بیکاری بخش مهمی از اصناف و مشاغل فرهنگی را مهیا میکند. امنیت روحی روانی و حرفهای اهالی فرهنگ یکی از عناصر اصلی وفاق همگرایی و وحدت ملی است. جامعه سینمایی کشور این حجم از بیمهری و ناسپاسی را برنمیتابد و به گردانندگان اینگونه تسویهحسابهای سیاسی توصیه میکند سینما را وجهالمصالحه اغراض گروهی و محفلی خود قرار ندهند، ضمن اینکه از نهادهای نظارتی و مسوول انتظار دارد تا در برخورد با این سرکشیها مطابق قانون برخورد جدی و موثر صورت پذیرد.»
همچنین کانون کارگردانان سینمای ایران با محکوم کردن تلاشها برای توقف اکران فیلم «پیرپسر» متنی را منتشر کرد. به گزارش ایسنا در این متن آمده است: «سینمای اجتماعی در چند سال گذشته و خصوصا در دولت قبل با موجی از توقیف و ممیزی و تشکیل پروندههای قضایی برای سینماگران روبهرو شد که نتیجه آن قهر انبوه تماشاگران مشتاق این سینما از سالنها و قهر کارگردانان جوان و خوشفکری شد که دیگر به مجوزهای سینمایی اهمیتی ندادند و پرشور و خلاقانه فیلمهای خود را ساختند و در نتیجه آن سیاستها، سبد اصلی فروش سینما فقط و فقط متعلق به فیلمهای کمدی عامهپسند شد.
کانون کارگردانان سینمای ایران ضمن محکوم کردن تلاشها برای توقف اکران این فیلم، حمایت خود را از فیلم «پیرپسر» و کارگردان جوان و خوشفکر آن آقای اکتای براهنی اعلام میکند.»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «مردم و خصوصا نسل جدید با تجربه وقایع اجتماعی سالهای اخیر نشان دادند که از تندرویهای سیاستورزانه عبور کردهاند؛ مردمی که مایلند سینما هر چه بیشتر به زندگی عادی مردم شبیه شود و از سانسور و توقیف و قصههای تحمیلی بیزارند. ما امیدواریم که سازمان سینمایی، بعد از اکران موفق و استقبال مردم از فیلم «پیرپسر» جریان اکران دیگر فیلمهای اجتماعی و خصوصا فیلمهایی را که سالهاست پشت سد توقیف ماندهاند ادامه دهد.»