ویروس چیکونگونیا بخش زیادی از آسیا را آلوده کرده است؛
نبرد پشه‌ها در قاره کهن
به گزارش شبکه الجزیره، شیوع این بیماری از اواخر ماه ژوئن حدود ۷۰۰۰ نفر را مبتلا کرده که بیشتر این موارد در شهر «فوشان» در استان گوانگ‌دونگ، واقع در شمال هنگ‌کنگ، متمرکز شده‌اند. این بزرگ‌ترین شیوع چیکونگونیا در چین از زمان شناسایی اولین مورد در سال ۲۰۰۸ است.
ویروس چیکونگونیا چیست؟
چیکونگونیا یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه‌های آلوده‌ی «آئدس اجیپتی» منتقل می‌شود. این پشه‌ها همچنین ناقل و عامل گسترش بیماری‌های دیگری مانند تب دنگی، تب زرد و ویروس زیکا هستند. نام چیکونگونیا از زبانی در تانزانیا و موزامبیک گرفته شده و به معنای «پیچ‌خورده شدن» است که به درد شدید مفاصل در بیماران اشاره دارد. بیشتر بیماران طی یک هفته بهبود می‌یابند، اما در بسیاری از موارد، درد مفاصل ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه یابد. درحالی‌که هیچ درمان قطعی برای این ویروس وجود ندارد، مرگ‌ومیر ناشی از آن نادر است. نوزادان، سالمندان و افراد با بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری قلبی یا دیابت، بیشتر در معرض خطر ابتلا به نوع شدید بیماری قرار دارند.
گسترش فعلی ویروس چقدر جدی است؟
به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، موج کنونی موارد از اوایل سال ۲۰۲۵ آغاز شد و جزایر اقیانوس هند، از جمله رئونیون، مایوت و موریس، شاهد شیوع گسترده بودند. این ویروس به کشورهای دیگری مانند ماداگاسکار، سومالی و کنیا نیز سرایت کرده و در بخش‌هایی از جنوب شرقی آسیا و همچنین هند، نشانه‌هایی از انتقال در سطح اپیدمی را نشان داده است. منطقه قاره آمریکا بیشترین تعداد موارد چیکونگونیا را در سطح جهان گزارش کرده است. تا اواسط ژوئیه ۲۰۲۵، کشورهایی مانند برزیل (با بیش از ۱۸۵ هزار مورد)، بولیوی، آرژانتین و پرو بیشترین آمار ابتلا را داشته‌اند. مقامات چینی اعلام کردند که یک «مورد وارداتی باعث انتقال محلی» در ماه ژوئیه شده است. به گفته کارشناسان، افزایش دمای جهانی منجر به آب‌وهوای گرم‌تر و مرطوب‌تر شده و شرایط را برای رشد پشه‌ها فراهم کرده است.
چین و سایر کشورها چگونه با این ویروس مبارزه می‌کنند؟
به نقل از بلومبرگ، چین متعهد شده است که برای مهار ویروس چیکونگونیا اقدامات سریع و قاطعی انجام دهد. در این کشور از پهپادها برای یافتن مکان‌های تولید مثل پشه‌ها استفاده می‌شود. همزمان، دانشمندان در حال رهاسازی «پشه‌های فیل» هستند؛ پشه‌هایی بزرگ که لارو آنها از پشه‌های کوچک‌تر و ناقل ویروس تغذیه می‌کند. در مناطق آسیب‌دیده چین، به ساکنان دستور داده شده است که آب‌های راکد در اطراف خانه‌های خود، از جمله در گلدان‌ها و بطری‌های خالی را حذف کنند. متخلفان با جریمه‌های سنگین و حتی اتهامات کیفری مواجه خواهند شد. در برخی موارد، ساکنان آلوده در شهر فوشان به «بخش‌های قرنطینه» منتقل می‌شوند.
در مناطق دیگر مانند جزیره رئونیون، مقامات نظارت بهداشتی، طرح‌های کنترل پشه‌ها و واکسیناسیون هدفمند را آغاز کرده‌اند. مقامات بهداشتی موثرترین راهبرد را محافظت در برابر نیش پشه می‌دانند. این شامل پوشیدن لباس‌های آستین‌بلند، استفاده از دافع حشرات، از بین بردن آب‌های راکد و استفاده از پشه‌بند است. اگرچه داروی خاصی برای درمان ویروس وجود ندارد، استراحت، مصرف مایعات و مسکن‌ها به کاهش علائم کمک می‌کنند. با این حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) توصیه می‌کند تا زمانی که ابتلای همزمان به تب دنگی رد نشده، از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) خودداری شود؛ زیرا می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.
