عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: به نظرم اگر رویکرد دفاع از حاکمیت قانون را مبنا قرار دهیم و همه موارد نقض را صریح و آشکار اعلام کنیم، امیدی به اصلاح است. هر تغییری پیش از رسیدن به حدی از حاکمیت قانون، آب در هاون کوبیدن است.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: مقایسه دولت کنونی با دولت اول روحانی را کنار میگذاریم ولی با دولت دوم روحانی یا حداقل ۳ سال آخر آن دولت هم اگر از جهات گوناگون مقایسه شود جالب خواهد بود. هدف اصلی نیز پیدا کردن درکی از امکانات و نتایج عملکردهای دو دولت است.
جماران:
عباس عبدی گفت: اگر حکومت بتواند اوضاع کشور را درست کند، رفاه ایجاد کند و شرایط زندگی خوب را فراهم کند، قاعدتا انتقادی رخ نمیدهد که قرار باشد اعتراضی در پی آن صورت گیرد و در نهایت منجر به صدور احکام زندان شود؛ اما اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود، با زندان و صدور احکام سنگین نمیشود بازدارندگی ایجاد کرد؛ چون در هر حال مشکلات وجود دارد و مردم به دلیل آن مشکلات است که منتقد و معترض میشوند، نه به دلیل صحبتهای انتقادی آقای «الف» یا خانم «ب».
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: هنگامی که تورم بالای ۴۰ درصد است، افزایش حقوق ۲۰ درصدی (آنهم متوسط، یعنی برخی کمتر و شاید تا ۱۰ درصد اضافه شود) فشار سنگینی را به خانوارها وارد میکند، آنهم با تورم مواد غذایی بالای ۶۰ درصد.
یادداشت عباس عبدی در هممیهن در مورد بیانیه مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است که «توصیه برای اجرای احکام اعدام و بریدن انگشتان» کردهاند. او نوشته: «جامعه مدرسین در اسرع وقت موضع واقعی خود را نسبت به بیانیه صادره اعلام و رفع شبهه کند».
عباس عبدی درباره بیانیه منتشرشده منتسب به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نوشت: در کدام جامعه سالم، نظرات فقهی و حقوقی ولو نادرست یک یا چند نفر را که عالمانه مطرح کردهاند، با ناسزاگویی و بیانیه جمعی پاسخ میدهند؟
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: از همان میزان مشارکت در انتخابات مجلس در سال ۹۸ میشد حدس زد که دچار بحران نمایندگی سیاسی شدیم، اما کسانی که باید میشنیدند، گوش نکردند.
اعتماد:
عیاس عبدی نوشت: فرض کنیم که عدم رعایت حجاب حرام است و باید جلوی آن را گرفت. چرا در اماکن خصوصی مانع نمیشوید؟ و آنجا را آزاد گذاشتهاید و فقط در فضای عمومی جرم است؟ خوب خانه را هم شامل کنید چون آنجا هم حرام است.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: در ۶ ماه اول سال جاری فقط ۷۳ درصد درآمدهای دولت محقق شده است، عدم تحقق ۲۷ درصد باقیمانده فشار تورمی شدیدی را بر جامعه تحمیل خواهد کرد، زیرا چارهای جز استفاده از امکانات بانکی و پولی برای جبران این کسری ندارند.
عباس عبدی نوشت: اکنون میتوان از حکومت پرسید که در این مدت کدام خواست معترضین و ناراضیان را شنیده و آن را حل کرده است که انتظار دارد، اغتشاش گسترش پیدا نکند؟
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: بهرغم توصیه مکرر خیرخواهان که مبادا از طریق اعدام قصد مواجهه با اعتراضات را داشته باشید، معلوم شد که توصیهها کارگر نیفتاد و شد آنچه که شد. اکنون باید منتظر ماند و دید آثار کوتاهمدت و میانمدت و بلندمدت این نحوه مواجهه با اعتراضات چیست؟
اعتماد:
عباس عبدی نوشت: شورای نگهبان در مقاطع زیادی به عنوان یک طرف سیاست وارد ماجرا شده است، تقریبا عناصر اصلی این شورا از پنهان کردن سوگیری سیاسی خود نیز ابا نداشتند.
خبر آنلاین:
فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «سیاست آویزان فوتبال» نوشت: سیاستمداران حکومتی باید آیندهنگر باشند، نه اینکه فقط نوک بینی خود را دیده و عنان اختیار را به دست کودکان سیاسی و ناآگاه بسپارند. سیاستِ ریسک، عقلانی نیست.
اعتمادآنلاین:
عباس عبدی بیان کرد: زمانی که مرجعیت را از روحانیت به مداحان دادند باید فکر امروز میبودند که معترضشان شعار مدنی نمیدهد و شعار فحاشی میدهد چون از آن مرجعیت یاد گرفته.
همدلی:
رزونامه همدلی نوشت، افرادی که حتی توان گفتوگو و تفاهم با مدعیان و مدافعان گفتوگو مانند زیدآبادی و تاجزاده را ندارند؛ چه برسد به ایرانی که پر از تنوع و تکثر سلیقه و فکر و نظر است.
عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح طلب در اعتماد نوشت: چه کسانی عضو تیم ملی فوتبال هستند؟ اول از همه آنانی عضو هستند که مطلقا به دلایل غیر حرفهای انتخاب نمیشوند. یعنی هیچ عضوی منتسب به خانوادهای صاحبنام و دارای نفوذ نیست.
اعتماد:
عباس عبدی نوشت: آنچه که در جامعه ایران بیش از هر چیزی در سطح کنشگران رسمی دیده میشود، سخنان درست و غلطی است که بدون توجه به نتایج مترتب بر آن ابراز میشود. شاید اگر قدری به تبعات آنها توجه شود، در این صورت بخش مهمی از ابهامات برطرف گردد.
هم میهن:
بعد از درگذشت مهسا امینی بیش از ۳۰خبرنگار بازداشت شدند؛ آریا جعفری، سعیده فتحی، احسان پیربرناش، نازیلا معروفیان، مرضیه امیری و... فقط بخشی از خبرنگاران بازداشتی این ایام هستند. در کنار همه بازداشتیها پرونده دو خبرنگار، ابعاد گستردهتری به خود گرفت.