موقعیت جدید ناهید ۲ در فضا؛ دومین ماهواره آماده پرتاب

وی افزود: روز سوم مردادماه، این ماهواره با موفقیت در مدار قرار گرفت و نخستین ماهواره‌ای است که در باند فرکانسی "KU" به مدار می‌رود. این باند فرکانسی در سطح بین‌المللی به عنوان یکی از پرکاربردترین باندها در ارائه خدمات حرفه‌ای مخابراتی، پخش رادیویی و تلویزیونی، اینترنت و سایر خدمات پهن‌باند شناخته می‌شود.

سالاریه با اشاره به تفاوت این ماهواره با ماهواره‌های پیشین، از جمله "ناهید 1" که در باند S فعالیت می‌کرد، گفت: باند KU دارای فرکانس و پهنای باند بالاتری است و در نتیجه، امکان انتقال حجم بیشتری از داده‌ها را فراهم می‌کند. این ارتقاء فنی، امکان ارائه خدمات با کیفیت‌ بالاتر را مهیا می‌سازد.

رئیس سازمان فضایی ایران همچنین به اهمیت توسعه فناوری‌های بومی اشاره کرد و اظهار داشت: محموله اصلی این ماهواره، یک فرستنده‌-گیرنده در باند KU است که با فناوری داخلی طراحی و ساخته شده و بخش‌های مختلف آن از جمله تأمین و مدیریت توان الکتریکی، زیرسیستم‌های کنترلی، پردازشگرها و سامانه‌های ارتباطی در باندهای دیگر نظیر S و U، همگی توسط متخصصان داخلی توسعه یافته‌اند.

وی با بیان اینکه پس از پرتاب، تمامی زیرسامانه‌ها و عملکرد ماهواره به دقت مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، تأکید کرد: تقریباً تمامی این سامانه‌ها دارای نوآوری‌های فنی بوده و حاصل تلاش متخصصان کشور هستند.

رئیس سازمان فضایی ایران گفت: ماهواره مخابراتی جدید ایران با همکاری پژوهشگاه فضایی وزارت ارتباطات و شبکه‌ای از شرکت‌های دانش‌بنیان طراحی و ساخته شد و روز سوم مردادماه با موفقیت به مدار تزریق شد.

وی افزود: این ماهواره نخستین نمونه‌ای است که در باند فرکانسی "KU" در مدار قرار می‌گیرد. این باند یکی از پرکاربردترین باندهای مخابراتی در سطح بین‌المللی است که عمدتاً برای خدمات پخش رادیویی‌، تلویزیونی‌، اینترنت و ارتباطات پهن‌باند استفاده می‌شود. تا پیش از این، ایران ماهواره‌هایی نظیر "ناهید 1" را در باند S در مدار داشت که عمدتاً برای انتقال داده ذخیره و ارسال (store & forward) کاربرد داشتند.

سالاریه با بیان اینکه باند KU از نظر فرکانس و پهنای باند برتر است، تأکید کرد: این ویژگی امکان انتقال حجم بیشتری از داده را فراهم کرده و زیرساختی مهم برای توسعه خدمات مخابراتی بومی در کشور خواهد بود.

وی با اشاره به تفاوت شرایط عملیاتی در مدار با زمین گفت: وقتی ماهواره به مدار می‌رود، در معرض شرایط بسیار خاص و پیچیده‌ای قرار می‌گیرد که روی زمین قابل شبیه‌سازی نیست؛ از اختلافات شدید دمایی و تشعشعات فضایی گرفته تا محدودیت زمانی ارتباط با ایستگاه‌های زمینی. این آزمون‌های واقعی، فرصت تحلیل عملکرد دقیق زیرسیستم‌های ماهواره را فراهم می‌کند.

رئیس سازمان فضایی ایران ادامه داد: سامانه‌های مختلف این ماهواره، از جمله سیستم‌های تأمین و مدیریت توان الکتریکی، سامانه‌های کنترل وضعیت و بردهای پردازشی، همگی با فناوری بومی ساخته شده‌اند و پس از پرتاب، تحت تست‌های مداری قرار گرفته‌اند. این آزمون‌ها به ما امکان می‌دهند که عملکرد طراحی‌ها را راستی‌آزمایی کنیم و در صورت نیاز، اصلاحات لازم را در نمونه‌های بعدی اعمال کنیم.

سالاریه افزود: هم‌اکنون نمونه دوم این ماهواره نیز آماده پرتاب است، اما برنامه ما این است که ابتدا از نمونه اول داده‌برداری دقیق انجام شود و پس از تحلیل نتایج، نسخه بعدی را بهبود یافته به مدار بفرستیم.

وی همچنین با اشاره به محدودیت‌های عملیاتی ماهواره‌های مدار پایین (LEO) گفت: ماهواره فعلی در ارتفاع پایینی قرار دارد که به طور طبیعی زمان حضور محدودی در دید ایستگاه‌های زمینی دارد. برای جبران این محدودیت، باید از مجموعه‌ای از ماهواره‌ها به‌صورت هماهنگ استفاده شود تا پوشش پیوسته فراهم شود. هدف نهایی ما رسیدن به ماهواره‌های مدار بالای زمین (GEO) در ارتفاع 36 هزار کیلومتر است؛ جایی که خدمات پایدار و گسترده‌تری را می‌توان ارائه کرد.

رئیس سازمان فضایی ایران خاطرنشان کرد: این ماهواره، گام نخست در مسیر دستیابی به فناوری‌های پیشرفته مخابراتی فضایی است و با پشتوانه دانش بومی، مسیر دستیابی به نسل‌های بعدی ماهواره‌های عملیاتی در کشور هموارتر خواهد شد.

این خبر تکمیل می‌شود...