سوپرجام؛ یک روز وسط هفته، بعد از ۷۲ روز تعطیلی؛
رفع تکلیف!

یک زمان مسابقات به طور فشرده برگزار میشود و نسبتا قابل درک است که تعدادی از بازیها به روزهای وسط هفته موکول شوند. تازه همین هم هزار اما و اگر دارد و در صورتی که از همان ابتدای فصل به طور منظم برنامهریزی شود، چنین مشکلاتی به حداقل میرسد.
در لیگهای معتبر اروپایی، از همان اول فصل معلوم است کدام بازیها باید وسط هفته برگزار شود. تازه در آن مورد هم ساعت رقابتها را به آخر شب تغییر میدهند. این یعنی برخلاف شنبه و یکشنبه که بازیهای اروپایی از ظهر تا شب برگزار میشود، اگر وسط هفته بازی باشگاهی داشته باشند محال است زودتر از غروب به انجام برسد؛ آنچه به معنای احترام به تماشاگر است.
حالا اما ما در ایران با وضعیتی مواجه شدیم که بعد از بیش از ۷۰ روز تعطیلی هم دوستان نمیتوانند یک روز آخر هفته را برای انجام سوپرجام انتخاب کنند. تازه حتی مسابقات هفته اول لیگ هم آخر هفته نیست و دوشنبه و سهشنبه آینده برگزار خواهد شد. حقیقتا دست شما درد نکند!
مساله فقط همین کجسلیقگی در انتخاب روز بازی نیست؛ این فقط یک نشانه از نگاه «رفع تکلیفی» حاکم بر برگزاری مسابقات در فوتبال ایران است. محل انجام همین مسابقه سوپرجام تا چند هفته پیش معلوم نبود و در نهایت قرار شد بازی در ورزشگاه نقش جهان اصفهان برگزار شود. این در حالی است که همه جای دنیا محل انجام مسابقه را از ابتدا معلوم میکنند و اگر تیم میزبان توانست به دیدار سوپرجام برسد، یک امتیاز ویژه دلچسب خواهد داشت.
از سوی دیگر اساسا طی سالهای اخیر در خیلی از لیگهای جهان شاهد افزایش تعداد تیمهای حاضر در سوپرجام به عدد ۴ بودهایم، چرا که فوتبال صنعت و تجارت است و افزایش بازیها، علاوه بر بالا بردن جذابیت، پول بیشتری هم تولید میکند.
در ایران اما خبری از این داستانها نیست. خیلی ساده بخواهیم بگوییم، همه فقط دنبال این هستند که مسابقات به رفع تکلیفیترین شکل ممکن برگزار شود و به پایان برسد. کشوری که در آن رقابتهای جام حذفی به صورت تک بازی برگزار میشود، چرا باید سوپرجام را چهار تیمی کند؟
از این مثالها فراوان است. همین حالا در خیلی از کشورهای جهان مسابقات پیشفصل در حال برگزاری است. یکی از پرمخاطبترین آنها هم شاید لیگ برتر تابستانی انگلستان با حضور ۴ تیم از فوتبال جزیره باشد. خب شما اینها را در فوتبال ایران نمیبینید. اینجا حق پخش تلویزیونی پرداخت نمیشود، بلیتفروشی الکترونیک نداریم و نیمی از مردم بدون خرید بلیت وارد ورزشگاه میشوند، از اسپانسر و آگهیدهنده و اینها هم که خبر چندانی نیست.
بنابراین اغلب دوستان دنبال از سر باز کردن ماجرا هستند. اصلا چرا راه دور برویم؟ همین بازی تراکتور و استقلال، هفتمین سوپرجام تاریخ لیگ برتر است و در ۱۷ دوره دیگر آقایان «حال» برگزاری این تک بازی را هم نداشتهاند. بنابراین کل این بحث از اساس بیهوده به نظر میرسد!