یک سال از سرنگونی دولت شیخ حسینه در بنگلادش گذشت؛
انقلاب ناکام
به گزارش الجزیره، «سینتیا مهرین سوکال»، دانشجوی جرم‌شناسی، ضربه‌ای را که ۱۵ ژوئیه سال گذشته (۲۵ تیر ۱۴۰۳) در جریان اعتراضات به سرش خورد، هرگز فراموش نمی‌کند. حمله یکی از اعضای شاخه دانشجویی حزب حاکم، او را با ۱۰بخیه راهی بیمارستان کرد. یک روز بعد، در نقطه‌ای دیگر از کشور، پلیس به دانشجوی دیگری شلیک کرد. ویدئوی سقوط او بر زمین، شراره‌ای شد که جنبشی بی‌سابقه علیه شیخ حسینه را برافروخت؛ زنی که بیش از ۱۵ سال با مشت آهنین بر بنگلادش حکومت می‌کرد.
رقابت بر سر آینده
در تابستان گذشته، دانشجویان از سراسر کشور با حمایت مردم و احزاب مخالف، جبهه‌ای متحد و بی‌سابقه تشکیل دادند. محمد غلام ربانی، استاد تاریخ آن روزها را «لحظه وحدت بی‌سابقه» می‌نامد. این اتحاد در ۵اوت۲۰۲۴ (۱۵ مرداد ۱۴۰۳) به اوج خود رسید و با هجوم معترضان به کاخ ریاست‌جمهوری، حسینه با بالگرد به هند گریخت. به گفته سازمان ملل، در جریان این قیام خونین، بیش از ۱۴۰۰نفر کشته شدند. اما این وحدت شکننده بود. ائتلاف «دانشجویان علیه تبعیض» که قیام را رهبری کرد، حتی پیش از تشکیل دولت موقت توسط محمد یونس، دچار انشعاب شد. اکنون، در آستانه انتخابات عمومی، گروه‌های سیاسی درگیر نبردی سخت شده‌اند.
حزب اصلی اپوزیسیون (BNP) خواستار برگزاری فوری انتخابات است تا از فضای ضد حزب حاکم سابق بهره ببرد. در مقابل، احزاب نوظهور به رهبری دانشجویان معترض و همچنین «جماعت اسلامی» تاکید دارند که پیش از هر انتخاباتی باید اصلاحات ساختاری عمیق، از جمله تغییر در ساختار پارلمان و کاهش اختیارات نخست‌وزیر، انجام شود. دولت یونس برای حل این اختلافات، «کمیسیون اجماع ملی» را تشکیل داده، اما جلسات آن تاکنون به دلیل اختلافات عمیق بی‌نتیجه مانده است. درحالی‌که سیاستمداران بر سر قدرت می‌جنگند، سوکال، دانشجوی معترض با ناامیدی می‌گوید: «آنها در حال فروش انقلاب هستند.»
میراث انقلاب: افزایش ناامنی و جرم
شاید نگران‌کننده‌ترین پیامد این خلأ سیاسی، افزایش ناامنی به جامعه باشد. آمارهای رسمی پلیس نشان می‌دهد که در پنج ماه نخست امسال، آمار قتل ۲۵ درصد افزایش یافته، سرقت تقریبا دوبرابر شده و جرائم علیه زنان و کودکان از ۹۱۰۰ مورد فراتر رفته است. در چنین شرایطی، دولت یونس تلاش می‌کند با ارائه یک «اعلامیه» در سالگرد قیام، نقشه راهی برای آینده ترسیم کند، اما بسیاری از مردم بنگلادش که با افزایش خشونت و بن‌بست سیاسی روبه‌رو هستند، امید خود را از دست داده‌اند.
