حسن گلمرادی آدینه‏‏‌وند

ابتدا، باید درک درستی از وظایف اصلی بانک‌های مرکزی داشته باشیم. در ادبیات نظری، ‌‌‌ نقش‌‌‌های زیادی را برای بانک مرکزی مشخص می‌کنند ازجمله: ثبات اقتصادی و پولی، کنترل و ثبات قیمت‌ها، نشر اسکناس و مسکوکات، ‌‌‌اعمال سیاست پولی، اعمال نقش به عنوان وام‌دهنده آخر و... . این‌ها وظایف مهمی هستند که در بانک‌های مرکزی در دنیا دنبال می‌شوند. در کشور ما سال‌ها قانون پولی و بانکی سال ۱۳۵۱ و قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب ۱۳۶۲به‌عنوان محور فعالیت بانک مرکزی مورد توجه قرار داشت که در آنجا مباحث جدید نظیر مدیریت رمزارزها موضوعیت نداشت. با ابلاغ قانون جدید بانک مرکزی محوریت تصمیمات و وظایف بانک مرکزی به سمت‌و‌سوی این قانون تغییر جهت داد.

ابتدا لازم است توضیح داده شود که کنوانسیون پالرمو به کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه جرائم سازمان‌یافته فراملی (که به عنوان کنوانسیون پالرمو معروف است) مربوط است که در سال ۲۰۰۰ تصویب شد. هدف اصلی این کنوانسیون، مبارزه با جرائم سازمان‌یافته، از جمله پول‌شویی، فساد و قاچاق انسان است. این کنوانسیون چارچوبی برای همکاری بین‌المللی بیشتر برای پیشگیری و مبارزه با جرائم سازمان‌یافته فراملی ایجاد می‌کند. همچنین مبارزه با تامین مالی تروریسم(CFT) به فعالیت‌های طراحی‌شده برای جلوگیری از تامین مالی فعالیت‌های تروریستی اشاره دارد. در این زمینه، کشورها باید تامین مالی تروریسم را ممنوع و جرم‌انگاری کنند. گروه ویژه اقدام مالی (FATF) نیز یک سازمان بین دولتی است که در سال ۱۹۸۹ به منظور توسعه دستورالعمل‌هایی برای مبارزه با پول‌شویی و تامین مالی تروریسم تاسیس شد.