در جهانی که به‌سرعت در حال گرم شدن است، آنچه زمانی تجمل بود، به ضرورتی بیبدیل تبدیل شده است
کولر را جدی بگیرید
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ لی پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۵۹ ، نصب دستگاه‌های تهویه و خنک‌کننده در دفاتر دولتی را در اولویت قرار داد. او عقیده داشت این فناوری «یکی از اختراعات برجسته تاریخ» است که نقشی کلیدی در افزایش کارایی خدمات عمومی سنگاپور ایفا کرده است. اگرچه تعیین دقیق میزان تاثیر تهویه مطبوع بر معجزه سنگاپور دشوار است، اما تردیدی نیست که توانایی حفظ خنکی در آب‌وهوای گرم ارزشی بی‌مانند دارد.
وقتی دمای داخل ساختمان از حدود ۲۲ درجه سانتی‌گراد فراتر می‌رود، انسان‌ها با مشکلات جدی مواجه می‌شوند. کیفیت و مدت خواب با افزایش دما به بیش از ۲۳ درجه سانتی‌گراد به‌سرعت کاهش می‌یابد. عملکرد شناختی نیز به همین ترتیب آسیب می‌بیند؛ نمرات آزمون‌های دبیرستان‌های آمریکا در روزهای گرم افت می‌کند و دانش‌آموزان متاثر از گرما با تبعات پایداری در روند فارغ‌التحصیلی خود روبه‌رو می‌شوند.
بنابر مطالعات، بهره‌وری کارکنان در محیط‌های کاری با میانگین دمای ۲۱ درجه سانتی‌گراد به اوج می‌رسد و با افزایش دما به‌سرعت کاهش می‌یابد. این‌ها همه صرفنظر از آن است که موضوع مرگ‌ومیر ناشی از گرمازدگی را به میان آورد؛ بنا به گزارش‌های رسمی نرخ مرگ‌ومیر با رسیدن دما به ۳۰ درجه سانتی‌گراد به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد.
کلمه کلیدی مشترک در تمامی این موارد «محیط داخلی» است. تمام این پیامدهای ناگوار را می‌توان با حفظ دمای مناسب در داخل خانه‌ها، مدارس و دفاتر، حتی در شرایطی که آفتاب سوزان در بیرون می‌تابد، خنثی کرد. هرچند طراحی دقیق ساختمان، خنک‌سازی غیرفعال و دیگر راهکارهای سازگار می‌توانند تا حدی در برابر گرما سدی ایجاد کنند، اما وقتی دما از سطحی بالاتر می‌رود، تنها تهویه محیط و کولر است که می‌تواند تفاوت معناداری در بهبود شرایط ایجاد کند.
امروز با افزایش روزافزون موج‌های گرما در سراسر جهان، شکاف گسترده در استفاده از کولر بین مردم آمریکا و اروپا به تفاوت فاحشی در مرگ‌ومیرهای مرتبط با گرما منجر شده است. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، به‌طور متوسط سالانه ۸۳ هزار نفر در اروپای غربی به دلیل گرمای شدید جان خود را از دست دادند، در حالی که این رقم در آمریکای شمالی ۲۰ هزار نفر بود.
فایننشال تایمز می‌نویسد با وجود تلفات انسانی قابل توجه، استفاده از کولر در بریتانیا و اروپا همچنان با انتقاد گسترده مواجه است و با مقاومت پیوسته کسانی روبه‌رو می‌شود که این فناوری را «تجملی غیرضروری» می‌دانند و معتقدند «زیان آن بیش از فایده‌اش» است.
اما دو عنصر کلیدی در این معادله، «تجمل غیرضروری» و «زیان استفاده» به‌سرعت در حال تغییر است. نخست، ضرورت تهویه مطبوع است. شهرهای اروپایی اکنون گرمایی شدیدتر و طولانی‌تر از تنها یک یا دو دهه پیش را تجربه می‌کنند. شب‌های گرم که خطر آن برای سلامتی در بالاترین سطح است و تهویه مطبوع بیشترین ارزش را دارد، با شتاب در حال افزایش است. امسال، لندن به اندازه پورتلند (با ۱۸ درجه در روز و دمای بالای نیازمند خنک‌سازی فعال) گرما را تجربه می‌کند اما فاقد زیرساخت‌های خنک‌کننده‌ای است که در پورتلند وجود دارد. ۷۹ درصد خانوارهای پورتلند مجهز به تهویه هوا و کولر هستند. بدیهی است، ادامه این وضعیت نتیجه خوشایندی نخواهد داشت.
تغییر دوم، هم‌راستایی افزایش تقاضا برای سیستم تهویه با رشد سریع عرضه انرژی خورشیدی است. بخش عمده افزایش تقاضای انرژی در سال‌های آینده از منابع پاک تأمین خواهد شد و این عرضه در زمان‌هایی که نیاز به خنک‌سازی بیشتر است، فراوان‌تر خواهد بود.
مقررات در کشورهایی مانند انگلستان و فرانسه به جای تشویق گسترش سیستم‌های تهویه، همچنان مانع و حتی محدودکننده استفاده از این فناوری هستند. در همین حال، برخی با این استدلال که سیستم‌های خنک‌کننده و تهویه، نابرابری را تشدید می‌کند، با پذیرش آن مخالفت می‌کنند. اما واقعیت ملموس، بسیار متفاوت است. تا زمانی که مقامات نیاز به خنک‌سازی کافی را به اندازه نیاز به گرمایش مناسب جدی نگیرند و به وظیفه خود در حفاظت از آسیب‌پذیرترین افراد عمل نکنند، نابرابری‌ها افزایش خواهد یافت، زیرا خانوارهای توانا برای تامین آسایش خود هزینه لازم را صرف و دیگران را در گرما رها می‌کنند.//
