بزرگ جمع کوچک‌ها

تابستان سال گذشته بود که ناگهان خبر رسید سردار آزمون به شباب الاهلی پیوسته است. پس از سپری کردن یک فصل به صورت قرضی در رم، او علاقه‌ای برای بازگشت به بایرلورکوزن از خودش نشان نداد و ژابی آلونسو سرمربی وقت تیم آلمانی هم تصمیم گرفت مهاجم ایرانی‌اش را در لیست فروش قرار دهد. نکته اینکه آزمون حتی برای دائمی کردن قراردادش با رم هم تلاش چندانی نکرد و انگار در ۲۹ سالگی به صورت کامل اشباع شده بود.

به همین دلیل هم به پیشنهاد چرب و نرم الاهلی پاسخ مثبت داد تا تبدیل به یکی از پردرآمدترین بازیکنان امارات شود. مطابق انتظار او در خط حمله تیم جدیدش درخشید و در ۲۱ بازی لیگ موفق به ثبت ۱۱ گل و ۶ پاس گل شد. ضمن اینکه در ۳۹ مسابقه در تمامی رقابت‌ها هم آزمون ۲۶ گل و ۱۰ پاس گل از خودش به جای گذاشت تا هر ۸۱ دقیقه یک تاثیر مستقیم در گل‌های شباب الاهلی داشته باشد. با همین آمار بود که او پارسال سه گانه داخلی را با تیمش به دست آورد و حالا هم که کفش طلا را از آن خود کرده است.

سردار همچنان یکی از ستاره‌های ترکیب تیم ملی هم محسوب می‌شود و برخلاف زوجش یعنی مهدی طارمی، از یک ثبات نسبی زیر نظر امیر قلعه نویی برخوردار بوده است. همه اینها را ذکر کردیم که بگوییم او می‌توانست همین روند را در یک تیم بزرگ اروپایی ادامه دهد و حتی با لورکوزن قهرمان بوندسلیگا شود؛ آن هم در روزهایی که هیچ لژیونر موفقی در هیچ لیگ معتبری نداریم.

سردار این فرصت را داشت تا قدر موقعیتی را که در رم و لورکوزن به‌دست آورده بود، بیشتر بداند و سقف آرزوهایش را بلندتر بنا کند. آن وقت بود که کسب چنین جوایز و عناوینی، خیلی بیشتر به چشم می‌آمد. او اما تصمیم گرفت کار راحت‌تر را انجام دهد و به لیگی برود که در آن علاوه بر دستمزد نجومی‌تر، چالش بسیار راحت‌تری انتظارش را می‌کشید. متدی که در دوران جوانی‌اش هم آن را پیش گرفته بود و سال‌های سال با وجود آقای گلی در لیگ روسیه و حضور موفق در لیگ قهرمانان اروپا، دلِ کندن از سرزمین تزارها را نداشت.

حالا هم در بهترین سال‌های دوران حرفه‌ای خود، قید جنگیدن در اروپا را زده و در جمع کوچک‌ها مشغول آقایی کردن است. آیا بابت این موضوع باید به مهاجمی که می‌توانست تبدیل به یکی از بهترین‌های تاریخ ایران شود، تبریک بگوییم؟ متاسفانه خیر؛ چون توقع تمامی اهالی فوتبال از سردار آزمون خیلی بیشتر از کسب عنوان بهترین مهاجم امارات در ۳۰ سالگی بود.