ازبکستان و بلندپروازی بزرگ؛
به این می‌گویند پیشرفت!
به باشگاه‌های خودمان نگاه کنید. ارزشمندترین بازیکن فعلی لیگ برتر از نگاه ترانسفرمارکت، اوستون اورونوف پرسپولیس است و تازه در فولاد و استقلال هم دیگر هموطنان او نقش مهمی دارند. به خصوص استقلال که علاوه بر جلال الدین ماشاریپوف، در این پنجره رستم آشورماتوف را هم به ترکیب اضافه کرد که فقط رضایتنامه او برای آبی‌ها ۵۰۰ هزار دلار هزینه داشت. به هرحال بازیکنان ازبکستانی امتحانشان را در فوتبال ایران پس داده‌اند ولی فقط اینجا مقصد آنها نیست. همین زمستان اخیر بود که عبدالقادر خوسانوف با مبلغی که با پاداش‌ها به ۵۰ میلیون یورو می‌رسد و گران‌ترین انتقال بازیکنان آسیایی در تاریخ خواهد بود، به منچسترسیتی پیوست و یک ماه بعد هم عنوان بهترین بازیکن ماه باشگاه را به دست آورد.
یا الدور شامورودوف که پس از چند فصل بازی برای رم، چندی پیش راهی استانبول باشاکشهیر شد. در ترکیب ازبکستان نفرات نامدار دیگری هم به چشم می‌خورند که سابقه حضور در سوپرلیگ ترکیه، لیگ روسیه و لیگ عربستان را دارند و یکی مثل عباس‌بک فیض‌اله‌اف در ۲۱ سالگی مورد توجه بسیاری از تیم‌های بزرگ اروپایی قرار گرفته است. در چنین موقعیتی، عطش بیشتر برای پیشرفت و استفاده از تجربیات مربیان بزرگ برای یادگیری بازیکنان تیم ملی، هدف فدراسیون این کشور است و حضور احتمالی یواخیم لو در همین راستا است.
سرمربی قهرمان جهان در سال ۲۰۱۴، پس از یورو ۲۰۲ از هدایت ژرمن‌ها کنار رفت و در این مدت به هیچ کدام از پیشنهاداتش پاسخ مثبت نداده اما آلمانی‌ها احتمال وسوسه شدن لو برای چهارمین تجربه حضور در جام جهانی را رد نکرده‌اند. از آن طرف رسانه‌های ازبکستانی گزارش می‌دهند هدف مدیران فوتبال کشورشان این است که در نخستین تجربه حضور در جام جهانی، بهترین نتایج ممکن کسب شود. پس اگر حضور یواخیم لو هم به هر ترتیبی میسر نشود، آن‌گاه سراغ گزینه‌های دیگر می‌روند.
در همین راستا قرار شده تیمور کاپادزه سرمربی نامدار ازبک که تیم را جام جهانی رسانده، با تقلیل منصب، دستیار سرمربی مدنظر شود تا فضای فوتبال ازبکستان را در سال منتهی به جام جهانی خیلی زود برای فرد جدید تشریح کند. این سرعت پیشرفت ازبکستان حقیقتا ترسناک به نظر می‌رسد و احتمال دارد روند ۴ بازی پیاپی ایران بدون کسب پیروزی برابر این تیم، بیشتر از این هم بشود.
