معمای مدیریت باریکه

به گزارش نیویورک‌تایمز این تصمیم، چشم‌انداز هرگونه کمک از سوی کشورهای عربی را پیچیده‌تر می‌کند. تحلیلگران معتقدند شرط اصلی کشورهای عربی برای مشارکت در ثبات‌بخشی به غزه، تحویل نهایی کنترل آن به تشکیلات خودگردان و ایجاد یک مسیر سیاسی روشن برای تشکیل کشور مستقل فلسطین است؛ شروطی که خط قرمز کابینه افراطی نتانیاهو محسوب می‌شود و پذیرش آن به معنای فروپاشی کابینه او خواهد بود. این وضعیت در حالی است که پس از گذشت نزدیک به دو سال جنگ ویرانگر، این رژیم هنوز نتوانسته است به اهداف خود از جمله شکست کامل حماس دست یابد و‌میلیون‌ها ساکن غزه با بحران شدید انسانی و گرسنگی روبه‌رو هستند.

به گفته تحلیلگران، با نبود هیچ گزینه عملی دیگری، رژیم صهیونیستی به تدریج به سمت کنترل کامل و اشغال مجدد غزه پیش می‌رود؛ سناریویی که یک افسر سابق اطلاعات این رژیم آن را «فاجعه‌ای پرهزینه و خونین» توصیف کرده است. به گزارش سی‌ان‌ان، طرح اخیر بنیامین نتانیاهو برای تصرف شهر غزه، بیش از آنکه یک راهبرد نظامی سنجیده باشد، یک مانور سیاسی پیچیده برای حفظ بقای سیاسی خود اوست. انگیزه اصلی نتانیاهو، خریدن زمان و راضی نگه داشتن شرکای راست افراطی خود در کابینه است. تحلیلگران معتقدند این طرح برای هیچ‌کس جز شخص نتانیاهو فایده‌ای ندارد. او با این کار برای خود زمان می‌خرد تا از انتخاب سرنوشت‌ساز میان یک آتش‌بس واقعی (که می‌تواند گروگان‌ها را نجات دهد) و یک تهاجم تمام‌عیار (که شرکای افراطی‌اش را راضی کند) بگریزد.