دکه - ۱۴۰۴/۰۴/۲۱

این درگیری که موازنه قدرت منطقهای را دگرگون کرده، نیاز ایران به متحدان قابل اتکا برای حفظ تمامیت ارضی و بازسازی توان دفاعیاش را بیش از پیش آشکار کرده است. با اینحال، گزارشهای اخیر، از جمله تکذیب سفارت چین در اسرائیل درباره انتقال سامانههای موشکی و دیگر جنگافزارها به ایران و اظهارات متناقض مقامات چینی درباره صادرات تسلیحات، نشاندهنده رویکرد محتاطانه و دوپهلوی پکن در حمایت عملی از تهران است. این سیاست که مشابه رفتار روسیه در بزنگاههای حساس است، تردیدهایی جدی درباره عمق روابط استراتژیک با ایران ایجاد کرده است. چین، با وجود عضویت مشترک با ایران در سازمانهایی مانند بریکس و سازمان همکاری شانگهای و با وجود محکومیت لفظی تجاوزات اسرائیل، از ارائه حمایت نظامی ملموس خودداری میکند. این رویکرد که ظاهرا برای اجتناب از رویارویی مستقیم با آمریکا و اسرائیل طراحی شده، نشاندهنده اولویت منافع ملی پکن بر تعهدات به شرکای راهبردی است.
روزنامه جوان روز پنجشنبه در یادداشتی با عنوان «مرجفون سیاسی بدتر از مزدور بیگانه» نوشت: مرجفون سیاسی که در روزهای جنگ و شهادت صدها هموطن فرصت خودنمایی نداشتند، با اتمام جنگ به تخریب رقبای سیاسی خود رو آوردهاند تا متاعی اندک از این تفرقهافکنی برای خود بیندوزند. حمید رسایی و یک نماینده شورای شهر در شهر گیلان که رفتاری در حد یک اراذل سیاسی از خود نشان داده از این جملهاند. چه کسانی به این بیهویتها اجازه داده است تا رئیسجمهور کشور را در حساسترین مواقع سالهای اخیر به باد تمسخر و توهین بگیرند و چه پاره متاعی از این هجوگویی گیرشان میآید؟! در ادامه این مطلب آمده است: این نقد و تخریب و تمسخر که مرز روشنی دارد، باید تفاوت گذاشت و عقدههای سیاسی خود را بر سر و روی مردم نکوبید. قاطبه مردم در این ۱۲ روز جنگ تحمیلی، آهنگ همدلی و همبستگی را به زیباترین شکل ممکن نواختند، تو نماینده کدام مردمی که همچنان ساز ناکوک میزنی؟!