کنار هم، کنار ایران
عزیزان ما، فرزندان این خاک، امروز در خط مقدم دفاع از حیات و هویت ملی قرار دارند و با جان و دل برای حفظ آنچه از نیاکانمان به ودیعه مانده است، ایستادگی میکنند.این تجاوز، تنها حملهای نظامی یا سیاسی نیست؛ تهاجمی است همهجانبه علیه فرهنگ، تاریخ، حیثیت و حق زیستن آزادانه یک ملت بزرگ. امروز بیش از هر زمان دیگری، صدای کهن میهندوستی از دل تاریخ به گوش میرسد، آنجا که حکیم فرزانه طوس، ابوالقاسم فردوسی، در دوران هجوم و ظلم چنین بانگ برمیآورد: «نمانیم کاین بوم ویران کنند/ همه غارت از شهر ایران کنند». این ندا، نه فقط شعری کهن، بلکه فریادی است همیشگی برای پاسداری از خاک و شرافت ایران.
در چنین روزگاری، وظیفه همه ماست که فارغ از تفاوتها، با کنار گذاشتن کینهها و اختلافات، دوشادوش هم بایستیم. اتحاد، نه فقط یک آرمان اخلاقی، بلکه یک ضرورت تاریخی است. ما ملتی هستیم که بارها از آتش آزمونهای سخت سربلند بیرون آمدهایم. این بار نیز اگر همدل باشیم و دل به امید و حقیقت بسپاریم، میتوانیم از این گذرگاه خطرناک نیز عبور کنیم.اکنون زمان آن است که دوباره دست در دست هم نهیم؛ برای ایران، برای آینده فرزندانمان و برای حفظ آنچه دوست میداریم و به آن میبالیم. ایمان داریم که از دل این تاریکی، نوری خواهد تابید؛ چرا که تاریخ بارها گواه ایستادگی ملت ما بوده است.