حمایت عوامل بنیادین از بازار نفت

این افزایش در پی تصمیم گروه اوپکپلاس برای حفظ روند فعلیافزایش عرضه نفت صورتگرفت؛ تصمیمی که بهنوعی اطمینانبخشی به بازارها تلقی میشود و نشان میدهد؛ بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان تمایلی به ایجاد شوک جدید در عرضه ندارند. به گزارش رویترز قیمت نفتخام وستتگزاس اینترمیدیت(WTI) نیز تا زمان تنظیم این گزارش با افزایشی معادل ۱.۹۴دلار (معادل ۳.۱۹درصد) به ۶۲.۷۳دلار رسید. اوپکپلاس که شامل اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت(اوپک) بهعلاوه کشورهایی مانند روسیه است، روز شنبه اعلام کرد؛ در ماه ژوئیه نیز تولید خود را به میزان ۴۱۱هزار بشکه در روز افزایش خواهد داد. این سومین ماه متوالی است که این ائتلاف چنین تصمیمی اتخاذ میکند، تصمیمی که بهعنوان یک حرکت استراتژیک با هدف حفظ سهم بازار و کنترل تولید اعضای متخلف تفسیر شدهاست.
کنترل تولیدکنندگان متخلف
بر اساس گزارشها، برخی کشورهای عضو مانند عراق و قزاقستان در ماههای گذشته بیش از سقف تعیینشده تولید کردهاند. این تصمیم جدید اوپکپلاس پیامی روشن به این کشورهاست: پایبندی به توافقات، شرط ادامه حضور در این ائتلاف است. قزاقستان بهصراحت اعلامکرده؛ قصدی برای کاهش تولید ندارد. بهگفته جان اوانز، تحلیلگر شرکت PVM، با توجه به ازدسترفتن سهم بازار و موضع صریح قزاقستان، چارهای جز ادامه سیاست فعلی باقی نماندهبود. در حالیکه بازار از پیش افزایش ۴۱۱هزار بشکهای را پیشبینی کردهبود، هرگونه تصمیم ناگهانی برای افزایش بیشتر میتوانست واکنش منفی بازار را در پی داشتهباشد.
تحلیلگران موسسه Onyx Capital Group در یادداشتی در لینکدین نوشتند: «اگر اوپکپلاس تصمیم به افزایش ناگهانی و بیشتر تولید گرفته بود، واکنش بازار در روز دوشنبه میتوانست بهشدت منفی باشد.» تحلیلگران معتقدند؛ یکی از اهداف کلیدی اوپکپلاس در حفظ روند تدریجی افزایش تولید، بازیابی سهم بازار است؛ بهویژه دربرابر تولیدکنندگانی مانند ایالاتمتحده که با فناوری نفت شیل میتوانند در بازههای زمانی کوتاه تولید خود را افزایش دهند. در همین راستا، تحلیلگران گلدمنساکس پیشبینی کردهاند که اوپکپلاس در ماه اوت نیز یک افزایش دیگر به میزان ۴۱۰هزار بشکه در روز را تصویب خواهد کرد. در یادداشتی که این بانک منتشرکرده، آمده است: «با توجه به تنگناهای موجود در عرضه، بهبود شاخصهای فعالیت اقتصادی جهانی و رشد تقاضا در فصل تابستان، احتمال اینکه اوپکپلاس در ماه اوت نیز روند افزایش تولید را ادامه دهد، بالاست.»
فشار موجودی پایین سوخت
در کنار تصمیم اوپکپلاس، عواملی دیگر نیز به افزایش قیمت نفت کمک کردهاند. از جمله میتوان به کاهش شدید موجودی بنزین در ایالاتمتحده اشاره کرد. با شروع فصل رانندگی در این کشور، تقاضای سوخت نیز افزایشیافتهاست. بر اساس گزارش موسسه ANZ، در هفته گذشته میزان تقاضای ضمنی برای بنزین در آمریکا تقریبا یکمیلیون بشکه در روز افزایشیافته که این سومین افزایش هفتگی بزرگ در سه سالگذشته بودهاست. از سوی دیگر، نگرانیها درباره وقوع توفانهای شدید در فصل پیشرو نیز بر نگرانیهای مربوط به عرضه افزوده است. توفانها میتوانند تولید و پالایش در سواحل خلیجمکزیک را مختلکرده و فشار بر بازار جهانی را افزایش دهند.
برگ برنده بازار نفت
در کنار عوامل اقتصادی و تصمیمات تولیدکنندگان، تحولات ژئوپلیتیک نیز نقش مهمی در افزایش قیمت نفت ایفا کردهاند. در تحولی بیسابقه، ارتش اوکراین روز یکشنبه با بیش از ۱۰۰پهپاد به چهار پایگاه نظامی روسیه در عمق خاک این کشور حمله کرد. طبق گزارش منابع رسمی، در این حملات بیش از ۴۰هواپیمای جنگی روسیه منهدم شدهاند. گفته میشود که پهپادها بهصورت مخفیانه از طریق شبکههای زیرزمینی و خاک کشورهای همسایه وارد روسیه شدهاند.
در مقابل، روسیه نیز حملات گستردهای با موشک و پهپاد به مناطق مختلف اوکراین انجام دادهاست. این درگیریهای شدید در حالی رخ میدهد که قرار است دو طرف برای دور دوم مذاکرات صلح در استانبول گردهم آیند. تداوم این وضعیت نهتنها امنیت عرضه نفت از روسیه و اوکراین را تهدید میکند، بلکه ریسکهای سیاسی در کل بازار انرژی را افزایش دادهاست. ترکیب تصمیم حسابشده اوپکپلاس برای کنترل افزایش تولید، همراه با تنشهای ژئوپلیتیک شدید و شرایط بنیادی بازار از جمله کاهش موجودی سوخت و رشد فصلی تقاضا، همگی دست بهدست هم دادهاند تابار دیگر قیمت نفتبرنت را به بالای ۶۴ دلار برسانند.
این روند نشان میدهد؛ بازار نفت، بهرغم چشمانداز کندشدن رشد اقتصاد جهانی، همچنان از سوی عوامل بنیادین و سیاسی بهشدت پشتیبانی میشود. در کوتاهمدت، انتظار میرود اگر مذاکرات صلح در استانبول به نتیجه ملموسی نرسد و فصل توفانها در آمریکا شروع شود، شاهد ادامه روند صعودی قیمتها باشیم. از سوی دیگر، هرگونه اقدام غیرمنتظره از سوی تولیدکنندگان اوپکپلاس در نشست بعدی آنها در تاریخ ۶ژوئیه نیز میتواند بار دیگر جهتگیری بازار را تغییر دهد. برای کشورهای واردکننده و مصرفکننده بزرگ انرژی، این وضعیت زنگ خطری برای افزایش مجدد هزینههای واردات و فشار تورمی است.