محیط زیست جهانی در دوران مدرن پیوسته رو به زوال گذاشته است. از قرن هجدهم میلادی و آغاز انقلاب صنعتی، جهان وارد مرحلهای شد که در آن بهرهبرداری بیرویه از سوختهای فسیلی، جنگلزدایی، رشد شهرنشینی و توسعه صنعتی، به تغییرات چشمگیر در اقلیم زمین منجر شد. این تغییرات که عمدتا توسط کشورهای صنعتی ایجاد شدند، امروز بیشترین فشار و آسیب را بر کشورهای فقیر وارد میکنند. اواخر قرن هجدهم نقطه عطفی در افزایش انتشار گازهای گلخانهای نظیر دیاکسیدکربن بود. در قرنهای نوزدهم و بیستم، با گسترش صنعت، حملونقل و تولید، غلظت گازهای گلخانهای در جو افزایش چشمگیری یافت. دمای کره زمین بهطور متوسط در هر قرن حدود یک درجه افزایش پیدا کرد، روندی که هنوز هم ادامه دارد.