مترجم: امیرعلی عزیزی شکاف دستمزد میان جنسیت‌ها پدیده‌ای جهانی است. اگر زن هستید یا دست‌کم اگر زنی بچه‌دار هستید، فرصت‌هایی که شما خلق می‌کنید، کمتر از میانگین هموطنان مرد شما است. این موضوع خواه شما در استانبول زندگی کنید یا در اسلو، توکیو یا استکهلم باشید، صادق است.
اگر چه شکاف 18 درصدی دستمزدها در آمریکا تقریبا 3 درصد بیشتر از میانگین کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه است، اما تقریبا با شکاف دستمزد زنان و مردان در بریتانیا، سوئیس و هلند و نزدیک‌تر از آن در فنلاند و آلمان برابر است. (در عین حال، شکاف دستمزد در آمریکا از شکاف دستمزد در سوئد، دانمارک و شاید به طرزی شگفت انگیزتر از مجارستان، ایتالیا و اسپانیا بیشتر است.)
اما همان طور که این رتبه بندی‌ها نشان می‌دهد، شکاف دستمزدها شاخص خوبی برای نشان دادن تبعیض میان زنان و مردان نیست.مطمئنا تبعیض در ایجاد اختلاف‌های دستمزدی مداخلاتی دارد - به ویژه در اغلب جوامع سنتی آسیایی مانند ژاپن که شکاف دستمزدی نزدیک به ۳۰ درصد است یا کره جنوبی که ظاهرا این شکاف نزدیک به ۴۰ درصد است - اما سایر عوامل نیز در این شکاف دخیل هستند. به طور مثال، اتحادیه‌‌گرایی و قوانین قوی حداقل دستمزد اندازه شکاف‌های درآمدی میان جنسیت‌ها را به همان میزانی که نابرابری کلی را کاهش می‌دهد، کم می‌کند.
از آنجا که رایج‌تر این است که زنان در مشاغل با دستمزد پایین به کار گرفته می‌شوند، سیاست‌های بازتوزیعی مانند سیاست‌هایی که در سوئد و نروژ اعمال می‌شود، به معنی شکاف دستمزدی کمتر است، اما تناسبی در اینجا وجود دارد:کشورهای برابری طلب نیز در قیاس با اقتصادهای کمتر نظارتی مانند ایالات متحده آمریکا به داشتن شکاف‌های بیشتر درآمدی در میان زنان و مردان با درآمدهای بالا تمایل دارند.
آمار‌های رسمی مربوط به شکاف درآمدی، در کنار ارائه تصویر صحیحی از جایگاه کلی زنان، آب را گل آلود می‌کنند. به طور مثال، کشورهای دارای اشتغال کمتر زنان و دارای رکوردهای ضعیف در برابری جنسیتی، اغلب دارای شکاف‌های درآمدی کمتری نیز هستند، چرا که تنها زنان بسیار شایسته می‌توانند به بازار کار
وارد ‌شوند.
این مساله توضیح می‌دهد که چرا میانگین دستمزد زنان شاغل ایتالیا در قیاس با میانگین دستمزد زنان شاغل در سوئد و دانمارک، با همتایان مردشان متناسب‌تر است؟ شکاف‌های دستمزد کم الزاما به این معنی نیست که شما مترقی هستید، بلکه این شکاف‌ها می‌توانند معنی
معکوسی بدهند.
در کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه، احتمال اینکه زنان به کارهای با دستمزد پایین ورود پیدا کنند بیشتر از مردان است، به طور مثال، تدریس یا مددکاری اجتماعی در قیاس با برنامه‌نویسی کامپیوتر یا بنگاه‌های اقتصادی درآمد‌های کمتری را
ایجاد می‌کنند.
با‌اهمیت‌تر اینکه ظاهرا زنان در قیاس با مردان از تمایل بیشتری برای ایجاد تناسب و تعادل میان درآمدها، جایگاه و وقت گذاشتن برای کودکان برخوردار هستند. حتی اگر شما فقط شاغلان تمام وقت را مقایسه کنید، زنان در قیاس با مردان ساعت‌های کمتری
کار می‌کنند.
احتمال اینکه زنان در بخش عمومی و در کار‌های طاقت‌فرسا و کمتر درآمدزا مشغول شوند، زیاد است. در همه کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه، زنان بدون فرزند در سن ۲۰ تا ۳۰ سال در قیاس با زنان مسن‌تر دارای فرزند احتمالا درآمدی مشابه درآمد مردان خواهند داشت.در ایالات متحده آمریکا آن دسته از زنانی که بیشتر از مردان بدون فرزند درآمد دارند، در دهه ۲۰ زندگی خود
هستند.