صنعت پتروشیمی پس از صنایع غذایی و خودروسازی، سومین صنعت بزرگ جهان است. ایران با داشتن سومین ذخایر نفت خام و دومین ذخایر گاز جهان، مزیت قابلتوجهی در تولید محصولات این صنعت دارد. اما سیاستگذاریهای کوتاهمدت و اقدامات غیراصولی باعث شده صنعت پتروشیمی ایران به جای تبدیل شدن به یک قدرت بینالمللی، به دستگاه تنفس مصنوعی اقتصاد کشور تبدیل شود.
صنعت پتروشیمی ایران با ظرفیت تولیدی نزدیک به ۶۰ میلیون تن در سال، نقش حیاتی در اقتصاد ایران ایفا میکند. بر اساس تحلیلهای انجامشده، افزایش تمرکز بر محصولات با ارزشافزوده بالا و گسترش بازارهای صادراتی از جمله نیازهای اساسی است که میتواند به بهبود رقابتپذیری این صنعت در بازارهای جهانی منجر شود.