در اقتصاد ایران، همواره یکی از چالشهای اساسی، اتکای بالای بودجه به درآمدهای نفتی و کسری مکرر آن بوده است؛ مشکلی ساختاری که در شرایط تحریم و نوسانات بازار جهانی، ضربهپذیری کشور را افزایش داده است. در این میان، موضوع مالیات به عنوان یکی از پایدارترین منابع درآمدی دولت، بیش از پیش اهمیت یافته است. بررسیها نشان میدهد یکی از موانع جدی در مسیر مالیاتستانی و کاهش وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی، اعطای معافیتهای گسترده و غیرهدفمند مالیاتی به شرکتهای بزرگ است؛ امتیازاتی که نهتنها موجب بهبود بهرهوری اقتصادی نمیشوند، بلکه منجر به تضعیف عدالت مالیاتی و فشار بیشتر بر کسبوکارهای کوچکتر شدهاند.