در کنگو، جنگی در جریان است که دیگر صرفا یک درگیری داخلی محسوب نمیشود. گروه شورشی «۲۳مارس» (M۲۳) که سالها در سایه تحولات آفریقا بهسر میبرد، حالا با نیرویی تازه به میدان بازگشته است.
این روزها بیش از هر زمان دیگری تجار و بازرگانان، صاحبان صنایع و سرمایهگذاران در تله سامانههای متعدد دستگاههای دولتی ازجمله وزارت صمت گرفتارند و در ظاهر نهاد و ادارهای هم خود را برای پاسخگویی ملزم نمیبیند.
بریتانیا تا قبل از سده هجدهم از تمام کشورهای اروپایی عقبتر بود. حتی در کشتیرانی که بعدها کسی نتوانست در اروپا جای آن را بگیرد، تا قبل از این قرن عقبتر از هلند و اسپانیا و پرتغال بود؛ اما چه شد که از قرن هجدهم و پس از انقلاب شکوهمند ورق برای انگلوساکسونها برگشت؟
اگرچه آرمانگرایی سیاستمداران در هدفگذاری سیاست و اقتصاد امر ناپسندی نیست، ولی باید پیوسته در طی زمان به بوته آزمایش گذاشته شود و اهداف تعیینشده مورد امکانسنجی قرار گیرد. این وظیفه مهم به عهده کارشناسان و متخصصان دانشگاهی در حوزههای دانشی مختلف است که باید رسالت خود را در ارائه تحلیلهای علمی به سیاستمداران به دور از شهودات ذهنی و سوگیریهای سیاسی انجام دهند. بر سیاستمداران هم فرض است که مبنای جهتگیریهای مهم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود را بر واقعیت دادهها و علم و تجربه بنا نهند و مسیرهای آرمانی خود را بر گامهای شدنی و راهحلهای ممکن استوار سازند.
چند سال پیش دختر جوانی در استرالیا، به نام بل گیبسون۱، بعد از ابتلا به سرطانی بدخیم با کنار گذاشتن درمانهای مرسوم و بهرهگیری از درمانهای مبتنی بر رژیم غذایی، ورزش و مراقبه توانست بر سرطان غلبه کند. داستان الهامبخشِ او موضوع یادداشتهای روزنامهها و مجلات شد، چهره شادابش در مصاحبههای متعدد تلویزیونی نور امید را در دل بسیاری از مبتلایان به سرطان زنده کرد و توصیههای ساده، سرراست و شفابخش او با استقبال عامه مردم و بیماران خسته از درمانهای پر از درد و رنج روبهرو شد.
بیشتر مطالعاتی که درباره سیاستهای اقتصادی ناظر به رشد و توسعه اقتصادی منتشر میشود، آنها را از جنبه محتوایی مطالعه میکنند. گاهی نگریستن به آنها از جنبه ساختاری میتواند به طراحی و اجرای موثر آنها کمک کند. یکی از این جنبهها میزان سادگی و پیچیدگی یک سیاست است.
همیشه وقتی میخواهند از عدالت حرف بزنند، جملهای از حکمت قدیم را میآورند: عدل چبود؟ وضع اندر موضعش! یعنی هر چیز باید سر جای خودش باشد. اما در مملکت ما، گویا رسم دیگری برقرار است: کار هر کسی را میگذارند بر دوش کسی دیگر. انگار مسوولیتها را در کیسهای ریختهاند و بعد چشم بسته بین نهادها تقسیم کردهاند.
تا یک دهه پیش کمتر کسی حتی در خیال متصور بود که روزی احمد الشرع یا همان ابومحمد الجولانی، از چهرههای سرشناس القاعده سوریه و بنیانگذار گروه سلفی جهادی تحریرالشام، راهی ریاض شود و با محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان سعودی، دیدار کند و درخصوص آینده سوریه پسااسد به شور و مشورت بنشیند.
با وجود گذشت حدود ۶ماه از تشکیل دولت چهاردهم، وعدههای انتخاباتی مسعود پزشکیان مانند حلوفصل منازعات سیاست خارجی، هموارکردن راه خروج ایران از لیست سیاه FATF، پذیرش پوشش اختیاری و رفع فیلترینگ همچنان در راهروهای «قصر» ایرانی قانون دست به دست میشوند.
ما با شنیدن اصطلاح «رانت اقتصادی» معمولا یاد مبدع آن دیوید ریکاردو، اقتصاددان انگلیسی و اقتصاد کشاورزی میافتیم که رانت اقتصادی را میزان بازدهی نصیب مالکان زمینهای حاصلخیزتر یا واقع در موقعیت مکانی بهتر نسبت به سایر زمینها تعریف کرد.
بهعنوان یک پژوهشگر اقتصادی یکی از ریشههای مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور را فقدان واقعگرایی در عرصههای مختلف سیاستگذاری میدانم. فقدان واقعگرایی در سیاستهای داخلی و خارجی، گاه خود را در تمرکز بر مسائل فرعی به جای اصلی (نظیر کم اهمیت نشان دادن تحریمهای بینالمللی در ایجاد وضعیت فعلی کشور)، گاه خود را در تمرکز بر راهحلهای غیر مرتبط (نظیر تاکید بر حل مشکلات بازار ارز با رویکردهای قهری) و گاه خود را در بیش برآوردی از ظرفیتهای اجرایی دولت (از جمله سندروم دستور درمانی مسوولان اجرایی) نشان داده است.
یک استارتآپ کوچک چینی به نام DeepSeek AI با دستاوردی چشمگیر، معادلات بازار هوشمصنوعی را دگرگون کرده است. این شرکت موفق شده است مدلی را توسعه دهد که نهتنها با بهترین مدلهای هوشمصنوعی موجود رقابت میکند، بلکه این کار را با یکبیستم هزینه معمول انجام میدهد.