ناترازی انرژی و قطعیهای مکرر برق در ایران، تولید صنعتی و امنیت اقتصادی کشور را با چالشهای جدی مواجه کرده است. بر اساس اعلام توانیر، صنایع مستقر در شهرکهای صنعتی حداقل دو روز در هفته و سایر بنگاههای تولیدی و خانوارها با خاموشی روزانه به مدت دو ساعت مواجه هستند. اما نکته قابلتوجه آن است که، شیوه توزیع یکنواخت خاموشیها بدون توجه به اهمیت استراتژیک و اقتصادی صنایع، بهرهوری تولید را با شدت بیشتری کاهش داده و رشد اقتصادی را تهدید کرده است. کارشناسان بر این باورند که در شرایط محدودیت عرضه برق، منطق اقتصادی حکم میکند بار اصلی خاموشیها از دوش بخشهای مولد برداشته شود تا صنایع تولیدکننده کالاهای اساسی و استراتژیک با کمترین اختلال مواجه شوند. از سوی دیگر، سیاستهای مربوط به مدیریت مصرف برق در بخش صنعت باید بر پایه توافقی متقابل میان تولیدکنندگان و مصرفکنندگان شکل گیرد تا ضمن بهینهسازی تقاضا، امکان تدوین فهرستی از صنایع بر اساس اولویتهای مورد توافق دو طرف فراهم شود.