تحول دیجیتال معدن: مسیر آینده صنعت معدنکاری در ایران و جهان
ضرورت تحول دیجیتال در صنعت معدن
صنعت معدن یکی از قدیمی‌ترین فعالیت‌های اقتصادی بشر است که امروزه در آستانه تحولی عظیم قرار دارد. تحول دیجیتال در صنعت معدن به معنای ادغام فناوری‌های نوین در تمامی فرآیندهای اکتشاف، استخراج، فرآوری و مدیریت زنجیره تأمین است. این تحول نه تنها موجب افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها می‌شود، بلکه ایمنی کارکنان را افزایش داده و آسیب‌های زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد.
در حالی که کشورهای پیشرفته با سرعت قابل توجهی در حال حرکت به سمت معادن هوشمند هستند، ایران هنوز در مراحل اولیه این مسیر قرار دارد. با توجه به اهمیت استراتژیک بخش معدن در اقتصاد ایران و نقش آن در توسعه صنعتی کشور، تسریع در روند تحول دیجیتال این صنعت از ضرورت‌های انکارناپذیر است.
در این مقاله، وضعیت فعلی تحول دیجیتال در صنعت معدن جهان و ایران، فناوری‌های کلیدی مورد استفاده، چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو را مورد بررسی قرار می‌دهیم و راهکارهایی برای تسریع این روند در کشور ارائه خواهیم داد.
فناوری‌های تحول‌آفرین در صنعت معدن
صنعت معدن در سراسر جهان شاهد ظهور و به‌کارگیری فناوری‌های نوینی است که تمام جنبه‌های این صنعت را دستخوش تغییر کرده‌اند. این فناوری‌ها از مرحله اکتشاف تا استخراج، فرآوری و توزیع مواد معدنی را تحت تأثیر قرار داده‌اند.
سیستم‌های هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی
هوش مصنوعی با قابلیت پردازش حجم عظیمی از داده‌های زمین‌شناسی، تحول چشمگیری در دقت و سرعت اکتشاف معادن ایجاد کرده است. ورود هوش مصنوعی به صنایع و معادن ایران با وجود مزایای فراوان، هنوز به صورت گسترده در ایران کاربردی نشده است. مدلسازی سه‌بعدی معادن با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، امکان شناسایی دقیق مناطق دارای پتانسیل معدنی را فراهم می‌کند و نرخ موفقیت در اکتشاف را تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.
این سیستم‌ها همچنین قادر به پیش‌بینی خرابی تجهیزات و برنامه‌ریزی دقیق تعمیرات هستند که منجر به کاهش زمان توقف و افزایش بهره‌وری می‌شود. در پیشرفته‌ترین معادن جهان، سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، برنامه‌ریزی استخراج را به صورت بهینه انجام می‌دهند که نتیجه آن کاهش قابل توجه مصرف سوخت و انرژی است.
پهپادها و سیستم‌های نقشه‌برداری پیشرفته
پهپادهای مجهز به سامانه‌های LiDAR و دوربین‌های چندطیفی، انقلابی در نقشه‌برداری و پایش معادن ایجاد کرده‌اند. این فناوری امکان تهیه نقشه‌های دقیق سه‌بعدی از مناطق صعب‌العبور و خطرناک را فراهم می‌کند و خطرات انسانی را کاهش می‌دهد.
این پهپادها با اسکن سطح زمین و جمع‌آوری داده‌های طیفی، قادر به شناسایی ناهنجاری‌های زمین‌شناسی و تشخیص مناطق دارای کانی‌های خاص هستند. همچنین، امکان نظارت مستمر بر معادن فعال و ارزیابی میزان پیشرفت استخراج را فراهم می‌کنند.
بلاکچین و ردیابی زنجیره تأمین
فناوری بلاکچین با ایجاد سیستم‌های غیرمتمرکز و غیرقابل تغییر، امکان ردیابی دقیق مواد معدنی از معدن تا محصول نهایی را فراهم می‌کند. این فناوری به ویژه در صنایع معدنی حساس مانند طلا، الماس و فلزات کمیاب اهمیت فوق‌العاده‌ای پیدا کرده است.
با استفاده از بلاکچین، می‌توان از منشأ قانونی مواد معدنی اطمینان حاصل کرد و فرآیندهای استخراج غیرقانونی و آسیب‌رسان به محیط زیست را شناسایی کرد. کشورهایی مانند امارات متحده عربی با استقرار این فناوری، شفافیت در زنجیره تأمین خود را تا ۶۰ درصد افزایش داده‌اند.
دستگاه‌های حفاری خودکار و رباتیک
دستگاه‌های حفاری خودکار و رباتیک، بدون نیاز به حضور مستقیم انسان، قادر به انجام عملیات استخراج به صورت ۲۴ ساعته هستند. این فناوری‌ها علاوه بر افزایش بهره‌وری، ایمنی کارکنان را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهند.
اتوماسیون و کنترل معادن در کشورهای پیشرفته معدنی مانند استرالیا، کانادا و شیلی به سرعت در حال گسترش است و بسیاری از معادن بزرگ در این کشورها از ناوگان خودکار کامیون‌ها و تجهیزات استخراج استفاده می‌کنند. این فناوری‌ها منجر به کاهش ۳۵ درصدی حوادث معدنی شده‌اند.
وضعیت تحول دیجیتال در صنعت معدن جهان
تحول دیجیتال در صنعت معدن جهان با سرعت قابل توجهی در حال پیشرفت است. بر اساس مطالعات انجام شده توسط ABI Research، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دیجیتال معدن تا سال ۲۰۳۰ به ۹.۳ میلیارد دلار خواهد رسید. این تحولات نتایج چشمگیری در بهبود فرآیندهای معدنی داشته‌اند.
پیشگامان تحول دیجیتال در صنعت معدن
کشورهایی مانند استرالیا، کانادا، آمریکا و شیلی پیشگامان استفاده از فناوری‌های دیجیتال در بخش معدن هستند. شرکت‌های معدنی بزرگ در این کشورها سرمایه‌گذاری‌های کلانی در زمینه‌های مختلف تحول دیجیتال انجام داده‌اند.
در استرالیا، شرکت‌هایی مانند ریو تینتو و بی‌اچ‌پی پیشگام در استفاده از فناوری‌های خودکار هستند. معدن پیلبارا ریو تینتو با استفاده از قطارها و کامیون‌های بدون راننده، الگویی برای معادن هوشمند در سراسر جهان شده است.
مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی
تحول دیجیتال در صنعت معدن مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی قابل توجهی به همراه داشته است. کاهش ۱۵-۲۰ درصدی هزینه‌های عملیاتی، افزایش بهره‌وری نیروی کار تا ۴۰ درصد و کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای از جمله این مزایا هستند.
بازده سرمایه‌گذاری در اتوماسیون معادن به طور میانگین ۳.۷ برابر طی ۵ سال بوده است که نشان‌دهنده سودآوری بالای این سرمایه‌گذاری‌ها است. همچنین، استفاده از سنسورها و سیستم‌های مانیتورینگ پیشرفته، امکان نظارت دقیق بر اثرات زیست‌محیطی معادن و کاهش آلودگی‌ها را فراهم کرده است.
وضعیت تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران
در مقایسه با پیشرفت‌های چشمگیر تحول دیجیتال در صنعت معدن جهان، ایران هنوز در مراحل اولیه این مسیر قرار دارد. با وجود پتانسیل بالای معدنی کشور، سهم فناوری‌های دیجیتال در معادن ایران کمتر از ۱۵ درصد برآورد می‌شود.
پروژه‌های پایلوت و اقدامات انجام شده
در سال‌های اخیر، برخی پروژه‌های پایلوت در زمینه دیجیتالی‌سازی معادن در ایران آغاز شده است. معادن بزرگی مانند گل‌گهر، چادرملو و مس سرچشمه اقداماتی را در زمینه اتوماسیون و استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ آغاز کرده‌اند.
نصب سیستم‌های GPS روی ماشین‌آلات معدنی، استفاده از نرم‌افزارهای مدیریت ناوگان و به‌کارگیری پهپادها برای نقشه‌برداری از جمله اقدامات انجام شده در این معادن است. با این حال، این اقدامات در مقایسه با معادن پیشرفته جهان، هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارند.
مقایسه با کشورهای منطقه
در مقایسه با برخی کشورهای منطقه، ایران در زمینه تحول دیجیتال معادن عقب‌تر است. عربستان سعودی با اجرای پروژه‌های نقشه‌برداری هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی، پیشتاز منطقه در این زمینه است. همچنین، امارات متحده عربی با استقرار بلاکچین در زنجیره تأمین مواد معدنی، شفافیت را تا ۶۰ درصد افزایش داده است.
در حالی که این کشورها سرمایه‌گذاری‌های کلانی در زیرساخت‌های دیجیتال معادن انجام داده‌اند، ایران هنوز با چالش‌های اساسی در زمینه زیرساخت‌های ارتباطی و فنی مواجه است. پوشش فیبر نوری در معادن ایران تنها ۲۳ درصد است که این امر استقرار فناوری‌های پیشرفته را با مشکل مواجه می‌کند.
چالش‌های تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران
تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران با چالش‌های متعددی مواجه است که روند پیشرفت آن را کند کرده است. این چالش‌ها را می‌توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد: چالش‌های فنی، زیرساختی و فرهنگی.
چالش‌های فنی
یکی از مهم‌ترین چالش‌های فنی در مسیر تحول دیجیتال معادن ایران، پیچیدگی ارزیابی منابع است. ارزیابی اولیه ضعیف منجر به افزایش هزینه‌ها و تأخیر در برنامه‌ها می‌شود. این چالش به دلیل پیچیدگی‌های تعریف اجزای ضروری مانند مواد اولیه و مخزن سنگ معدن است.
عدم یکپارچگی سیستم‌های کنترل نیز از دیگر چالش‌های فنی به شمار می‌رود. نبود سیستم‌های کنترل هوشمند ناوگان ترابری و عدم هماهنگی میان واحدهای ترابری از موانع مهم در بهره‌وری استخراج و ترابری مواد معدنی است.
همچنین، طراحی و استقرار شبکه‌های بیسیم اختصاصی در محیط‌های معدنی به دلیل وجود فلزات و مواد خطرناک چالش‌برانگیز است. این محیط‌ها نیاز به پوشش ارتباطی جامع و قابل اعتماد دارند که تأمین آن در معادن ایران دشوار است.
چالش‌های زیرساختی
کمبود زیرساخت‌های ارتباطی مناسب یکی از اصلی‌ترین موانع توسعه دیجیتال در بخش معدن ایران است. فقدان پوشش فیبر نوری و شبکه‌های ارتباطی پرسرعت در بسیاری از مناطق معدنی ایران، مانع از استقرار سامانه‌های دیجیتال و هوشمند می‌شود.
نوسانات بازار و اقتصادی نیز شرکت‌های معدنی را در معرض ریسک قرار می‌دهد و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین را دشوار می‌کند. هزینه‌های اولیه بالای استقرار سیستم‌های خودکار (با میانگین جهانی ۳.۱ میلیارد دلار) برای بسیاری از شرکت‌های معدنی ایران قابل تأمین نیست.
علاوه بر این، نبود استانداردهای یکپارچه داده در بخش معدن ایران، امکان تبادل اطلاعات میان سیستم‌های مختلف را محدود می‌کند و یکپارچه‌سازی فناوری‌های جدید با زیرساخت‌های موجود را پیچیده می‌سازد.
چالش‌های فرهنگی و پذیرش فناوری
عدم درک درست از مزایای فناوری‌های نوین و مقاومت مدیران در برابر تغییرات، از موانع اصلی در پذیرش فناوری‌های دیجیتال در صنعت معدن ایران است. بسیاری از مدیران ارشد با تجربه طولانی در روش‌های سنتی، تمایلی به تغییر و پذیرش فناوری‌های جدید ندارند.
کمبود مهارت‌های دیجیتالی در نیروی کار موجود صنعت معدن ایران نیز چالش دیگری است. نیروی کار به آموزش‌های جدی برای کار با فناوری‌های پیشرفته نیاز دارد. بر اساس آمارها، حدود ۴۰ درصد پرسنل در بخش معدن نیاز به بازآموزی و کسب مهارت‌های جدید دارند.
فقدان زبان مشترک میان بازیگران اصلی پروژه (دولت، صنعت، نهاد صنفی و اکوسیستم فناوری) نیز مانع از توسعه یکپارچه فناوری در این بخش می‌شود. عدم هماهنگی و همکاری میان این بازیگران، روند پیشرفت را کند می‌کند.
راهکارهای تسریع تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران
با توجه به چالش‌های شناسایی شده، راهکارهایی برای تسریع روند تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران قابل ارائه است. این راهکارها می‌توانند در سطوح مختلف فنی، زیرساختی و فرهنگی اجرا شوند.
توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات
اولین و مهم‌ترین گام، توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات در مناطق معدنی است. گسترش پوشش فیبر نوری و شبکه‌های ارتباطی پرسرعت در معادن، پیش‌نیاز استقرار سایر فناوری‌های دیجیتال است.
راه‌اندازی شبکه ملی داده‌های معدنی با استانداردهای یکپارچه می‌تواند به تبادل اطلاعات میان سیستم‌های مختلف کمک کند. این شبکه باید قابلیت ذخیره‌سازی، پردازش و به‌اشتراک‌گذاری حجم عظیمی از داده‌های معدنی را داشته باشد.
ایجاد مراکز داده ابری برای پردازش اطلاعات زمین‌شناسی نیز می‌تواند به صرفه‌جویی در هزینه‌ها و افزایش کارایی کمک کند. این مراکز می‌توانند به صورت مشترک توسط شرکت‌های معدنی مورد استفاده قرار گیرند.
بومی‌سازی فناوری‌ها و توسعه راهکارهای داخلی
توسعه پلتفرم‌های بومی برای مدیریت یکپارچه معادن با توجه به شرایط خاص معادن ایران، از دیگر راهکارهای مهم است. این پلتفرم‌ها باید قابلیت انطباق با زیرساخت‌های موجود را داشته باشند و نیاز به سرمایه‌گذاری کلان اولیه را کاهش دهند.
استقرار سامانه‌های مانیتورینگ بلادرنگ با استفاده از سنسورهای اینترنت اشیا (IoT) نیز می‌تواند به بهبود ایمنی و بهره‌وری کمک کند. این سنسورها قادر به جمع‌آوری داده‌های مختلف از محیط معدن هستند و امکان اتخاذ تصمیمات آگاهانه را فراهم می‌کنند.
راه‌اندازی آزمایشگاه‌های دیجیتال توین (Digital Twin) برای شبیه‌سازی معادن نیز راهکار دیگری است که می‌تواند به برنامه‌ریزی بهتر و کاهش ریسک‌ها کمک کند. این فناوری امکان ایجاد نسخه‌های مجازی از معادن را فراهم می‌کند که برای آزمایش سناریوهای مختلف قبل از اجرا در محیط واقعی مفید هستند.
آموزش و فرهنگ‌سازی
برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی برای مدیران و کارکنان معادن در زمینه فناوری‌های دیجیتال، یکی از مهم‌ترین راهکارهای فرهنگی است. این دوره‌ها باید با هدف آشنایی با مزایای تحول دیجیتال و نحوه استفاده از فناوری‌های جدید طراحی شوند.
ایجاد انگیزه و مشوق‌های مالی برای پذیرش فناوری‌های دیجیتال توسط شرکت‌های معدنی نیز می‌تواند مؤثر باشد. دولت می‌تواند با ارائه معافیت‌های مالیاتی، وام‌های کم‌بهره و یارانه‌های خاص، به سرمایه‌گذاری در این زمینه کمک کند.
تشکیل کمیته‌های مشترک میان دولت، صنعت و دانشگاه‌ها برای هماهنگی و همکاری در زمینه تحول دیجیتال معادن نیز راهکار دیگری است. این کمیته‌ها می‌توانند به ایجاد زبان مشترک و هماهنگی میان بازیگران اصلی کمک کنند.
آینده تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران
با توجه به روند جهانی و نیازهای داخلی، آینده تحول دیجیتال در صنعت معدن ایران می‌تواند روشن باشد. با وجود چالش‌های فعلی، در صورت اتخاذ راهکارهای مناسب، این صنعت می‌تواند به سرعت مسیر تحول دیجیتال را طی کند.
چشم‌انداز کوتاه‌مدت
در کوتاه‌مدت (۱-۳ سال)، تمرکز باید بر توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات در معادن بزرگ و متوسط باشد. گسترش پوشش فیبر نوری و شبکه‌های ارتباطی پرسرعت در این معادن، می‌تواند زمینه را برای استقرار سایر فناوری‌ها فراهم کند.
همچنین، استفاده از پهپادها برای نقشه‌برداری و پایش معادن و استقرار سامانه‌های مانیتورینگ بلادرنگ در معادن می‌تواند با هزینه نسبتاً کم، نتایج قابل توجهی در افزایش بهره‌وری و ایمنی داشته باشد. آموزش نیروی انسانی و فرهنگ‌سازی نیز باید از همین مرحله آغاز شود تا زمینه برای پذیرش فناوری‌های پیشرفته‌تر در آینده فراهم شود.
چشم‌انداز میان‌مدت
در میان‌مدت (۳-۵ سال)، می‌توان به استقرار سیستم‌های خودکار در بخش‌های محدودی از معادن بزرگ اندیشید. بکارگیری ماشین‌آلات نیمه‌خودکار در بخش حمل و نقل و استخراج، استفاده از سیستم‌های هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی برای مدلسازی سه‌بعدی معادن و راه‌اندازی آزمایشگاه‌های دیجیتال توین می‌تواند در این مرحله عملی شود.
همچنین، ایجاد شبکه ملی داده‌های معدنی و استانداردسازی فرآیندهای جمع‌آوری و تبادل داده باید در این مرحله به سرانجام برسد. این اقدامات زمینه را برای یکپارچه‌سازی کامل سیستم‌ها در آینده فراهم می‌کند.
چشم‌انداز بلندمدت
در بلندمدت (بیش از ۵ سال)، صنعت معدن ایران می‌تواند به سمت معادن کاملاً هوشمند حرکت کند. در این مرحله، استفاده از روبات‌ها و سیستم‌های خودکار در تمام فرآیندهای استخراج، حمل و نقل و فرآوری، بکارگیری بلاکچین در زنجیره تأمین و استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک می‌تواند محقق شود.
با تحقق این چشم‌انداز، صنعت معدن ایران می‌تواند با کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و بهبود ایمنی، به رقابت‌پذیری بین‌المللی دست یابد و جایگاه خود را در بازارهای جهانی ارتقا دهد.
سرمایه‌گذاری در تحول دیجیتال معادن
سرمایه‌گذاری در تحول دیجیتال معادن یکی از چالش‌های اصلی پیش روی این صنعت در ایران است. هزینه‌های اولیه بالا و بازگشت سرمایه نسبتاً طولانی‌مدت، از موانع اصلی سرمایه‌گذاری در این حوزه به شمار می‌روند.
آمارهای کلیدی سرمایه‌گذاری
میانگین جهانی هزینه‌های دیجیتالی‌سازی معادن حدود ۲.۵ درصد از درآمد سالانه شرکت‌های معدنی است. این رقم در کشورهای پیشرو در صنعت معدن به ۵ درصد نیز می‌رسد. در مقابل، این نسبت در ایران کمتر از ۱ درصد است که نشان‌دهنده وجود فاصله قابل توجه با استانداردهای جهانی است.
بازده سرمایه‌گذاری در اتوماسیون معادن به طور میانگین ۳.۷ برابر طی ۵ سال بوده است. این بازدهی بالا می‌تواند انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری در این حوزه باشد. با این حال، به دلیل شرایط اقتصادی و ریسک‌های موجود، بسیاری از شرکت‌های معدنی در ایران تمایلی به سرمایه‌گذاری بلندمدت ندارند.
راهکارهای تأمین مالی
برای غلبه بر چالش سرمایه‌گذاری، راهکارهای مختلفی قابل بررسی است. ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک با مشارکت شرکت‌های معدنی، یکی از این راهکارهاست. این صندوق‌ها می‌توانند منابع مالی لازم برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ را فراهم کنند.
جذب سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه فناوری‌های معدنی نیز راهکار دیگری است که می‌تواند به تأمین منابع مالی و انتقال دانش فنی کمک کند. با این حال، تحقق این امر نیازمند بهبود فضای کسب و کار و کاهش ریسک‌های سرمایه‌گذاری در ایران است.
ارائه تسهیلات کم‌بهره و معافیت‌های مالیاتی برای سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دیجیتال نیز می‌تواند به تسریع این روند کمک کند. دولت می‌تواند با ایجاد مشوق‌ها و حمایت‌های مالی، شرکت‌های معدنی را به سرمایه‌گذاری در این حوزه ترغیب کند.
تأثیر تحول دیجیتال بر نیروی کار معدن
تحول دیجیتال علاوه بر تأثیر بر فرآیندهای عملیاتی، بر نیروی کار معدن نیز تأثیرات قابل توجهی خواهد داشت. این تأثیرات هم چالش‌ها و هم فرصت‌هایی را برای نیروی کار ایجاد می‌کند.
چالش‌های نیروی انسانی
یکی از چالش‌های اصلی، کاهش نیاز به نیروی کار غیرماهر و افزایش تقاضا برای نیروی کار ماهر و تخصصی است. با اتوماسیون فرآیندها، بسیاری از مشاغل سنتی معدن مانند رانندگان ماشین‌آلات سنگین، حفاران و کارگران ساده با خطر کاهش تقاضا مواجه خواهند شد.
کمبود مهارت‌های دیجیتالی در نیروی کار فعلی نیز چالش دیگری است. بر اساس آمارها، حدود ۴۰ درصد پرسنل در بخش معدن نیاز به بازآموزی و کسب مهارت‌های جدید دارند. این امر نیازمند سرمایه‌گذاری قابل توجه در آموزش و توسعه منابع انسانی است.
فرصت‌های جدید شغلی
در کنار چالش‌ها، تحول دیجیتال فرصت‌های شغلی جدیدی نیز ایجاد می‌کند. مشاغلی مانند متخصصان داده، مهندسان رباتیک، متخصصان هوش مصنوعی و کارشناسان اینترنت اشیا در صنعت معدن با تقاضای فزاینده‌ای مواجه خواهند شد.
همچنین، با افزایش بهره‌وری و سودآوری ناشی از دیجیتالی‌سازی، امکان ایجاد مشاغل جدید در بخش‌های مرتبط با معدن مانند فرآوری پیشرفته مواد معدنی و تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر نیز فراهم می‌شود.
راهکارهای مدیریت تغییر
برای مدیریت مؤثر تغییرات ناشی از تحول دیجیتال در نیروی کار، راهکارهایی قابل ارائه است. برنامه‌ریزی بلندمدت نیروی انسانی و پیش‌بینی نیازهای آینده، یکی از مهم‌ترین این راهکارهاست. شرکت‌های معدنی باید از هم‌اکنون به فکر بازآموزی نیروی کار خود و جذب استعدادهای جدید باشند.
سرمایه‌گذاری در آموزش و توسعه مهارت‌های دیجیتالی نیروی کار موجود نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این آموزش‌ها باید متناسب با نیازهای آینده و فناوری‌های در حال ظهور طراحی شوند.
ایجاد همکاری میان صنعت و دانشگاه‌ها برای تربیت نیروی انسانی متخصص نیز راهکار دیگری است که می‌تواند به تأمین نیازهای آینده نیروی انسانی کمک کند. تعریف رشته‌ها و دوره‌های آموزشی جدید متناسب با نیازهای صنعت معدن دیجیتال، از ضرورت‌های آینده خواهد بود.
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.
