لید copy

در واقع این حادثه به‌مثابه یک جرقه‌ برای شعله‌ور شدن درگیری گسترده‌ای بود که گروه‌های دروزی محلی، جناح‌های تحت رهبری هیئت تحریر الشام و بقایای گروه‌های مسلحی را که به‌طور غیررسمی با حمایت غیرمستقیم ترکیه در میدان ادغام شده بودند  در بر می‌گرفت.

 به طور کلی، می‌توان چهار مبدا اصلی برای تنش و درگیری در سویدا برشمرد؛  بنا بر گزارش‌های رسانه‌ها و مقامات اسرائیلی مسیری با ‌عنوان «کریدور داوود» نقش اسرائیل در منطقه را از طریق تسلط زیرساختی، با ترکیب استعمار شهرک‌نشینان با لجستیک، بازآفرینی می‌کند و احتمالا همین کریدور، منجر به کشمکش بیشتر میان ترکیه و اسرائیل در جنوب سوریه یعنی سویدا می‌شود. 

از سوی دیگر، با توجه به فعال شدن ترکیه در سوریه، احتمال سرشاخ شدن این کشور با اسرائیل وجود دارد.

 رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، پس از جلسه کابینه در ۱۷ژوئیه اظهار کرده بود: «ما نه دیروز و نه امروز با تقسیم سوریه موافق نبودیم و قطعا فردا هم موافق نخواهیم بود. کسانی که از چاه پایین می‌آیند و به طناب اسرائیل چنگ می‌زنند، دیر یا زود متوجه خواهند شد که چه اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند.» 

همچنین به ‌نظر می‌رسد یکی دیگر از مبادی تنش در این کشور، خودمختاری کردهای سوریه و همچنین دروزی‌هاست. دروزی‌ها، گروهی شبه‌نظامی هستند که هنوز مشخص نیست در امتداد اسرائیل هستند و به تل‌آویو چشم دارند یا اینکه مجموعه‌ای متشکل از اقلیت‌های سوریه به شمار می‌آیند.

 «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای‌اقتصاد» در این پرونده بین‌المللی قصد دارد به بررسی مبادی درگیری در سویدا بپردازد و وضعیت سیاسی این کشور را تحلیل کند.