کلاس تابستانی
محمدحسین رحمتی* این ستون مثال‌هایی ساده‌ از کاربرد آموزه‌های اقتصاد در زندگی روزمره است و نشان می‌دهد که در هر رویدادی استفاده از مفاهیم اقتصادی به فهم بهتر مساله کمک می‌کند.
یک مشاهده جالب این است که مدارس غیرانتفاعی معمولا کلاس‌های تابستانی مفصلی دارند ولیکن مدارس دولتی یا کلاس تابستانی ندارند یا کلاس‌های تابستانی بسیار محدودی دارند. هزینه ثابت کلاس‌های تابستانی هزینه اجاره زمین و کلاس است که معمولا از قبل داده شده است و نمی‌توان از این هزینه ثابت کاست. بنابراین اگر برگزاری کلاس‌های تابستانی جبران هزینه‌های متغیر آن‌ را بکند، مدیر مدرسه تصمیم می‌گیرد که کلاس را برگزار کند. هزینه‌های متغیر عبارتند از: دستمزد معلم، هزینه آب و برق و گچ. در مدارس غیرانتفاعی معمولا هزینه کلاس‌های تابستانی از دانش آموزان اخذ می‌شود و بنابراین همواره کلاس‌های تابستانی برقرار است. اما در مدارس دولتی اگر مدیر توانایی جمع‌آوری هزینه‌های متغیر تابستانی را داشته باشد، کلاس را برگزار می‌کند وگرنه کلاسی برگزار نخواهد شد.
تصمیم بستن مدارس بر اساس هزینه‌های ثابت اتخاذ می‌گردد. اگر مدارس خصوصی بتوانند علاوه بر هزینه‌های متغیر، هزینه اجاره برای کل سال را تامین کنند مدارس را باز نگه می‌دارند. در مقابل از آنجا که دولت هزینه‌های زمین و ساختمان را می‌پردازند معمولا هیچ گاه مدارس دولتی تعطیل نمی‌شوند. مدارس روش‌های مختلفی برای تامین هزینه ثابت اتخاذ می‌کنند. برای مثال در تابستان که در شهر‌های توریستی با افزایش تقاضای هتل مواجه هستند، مدارس دولتی فضای هر کلاس را به گردشگران اجاره می‌دهند. اجاره مذکور هزینه متغیر چندانی ندارد، ولی می‌تواند هزینه ثابت بلندمدت را تامین کند. بنگاه‌های تولیدی نیز مشابه مدرسه عمل می‌کنند. اگر بنگاه نتواند هزینه‌های متغیر را تامین کند به صورت کوتاه مدت بسته می‌شود یا سطح تولید را کم خواهد کرد؛ به نحوی که درآمد شرکت هزینه‌های متغیر را تامین کند.
* محقق در دانشگاه ایلینوی
Mh.rahmati@gmail.com