اخبار آرشیو روزنامه روزنامه شماره ۶۳۴۱

خروجی بازار سرمایه‌گذاری ساختمانی در کشور که «تکمیل ساختمان‌های در حال احداث» یا همان مرحله آخر ساخت‌وساز محسوب می‌شود، با شدیدترین رکود از سال۹۶ به بعد مواجه شده است. بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» با استناد به یک آمار رسمی از این بازار که اخیرا منتشر شده، حاکی است، حجم سرمایه‌گذاری برای «تکمیل» ساختمان‌ها در نیمه اول ۱۴۰۳ به لحاظ رشد واقعی، ۳۲درصد کاهش یافت که بیشترین ریزش در مقایسه با ۷سال قبل از آن است. آنچه باعث این رکود بزرگ عرضه مسکن به بازار مصرف شده، روند منفی سرمایه‌گذاری واقعی برای «شروع» پروژه‌های ساختمانی است. در فاصله ابتدای دهه ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲، سرمایه‌گذاری سازنده‌ها برای شروع ساخت‌وساز -تعریف پروژه جدید ساختمانی- به لحاظ رشد واقعی، ۴درصد در هر سال کاهش یافت. هر چند طی این دوره، پروژه‌های دولتی به شکل مقطعی، شوک‌های مثبت به سرمایه‌گذاری ایجاد کرد، اما «دومینوی جهش قیمت مسکن و سلب قدرت خرید خانوارها» در کنار «صعود تاریخی تورم تولید»، در نهایت عرضه مسکن را تضعیف کرد. چشم‌انداز این بازار تحت‌تاثیر متغیرهای کهنه رکودساز و یک متغیر جدید است.

تنها سه دهه پیش، جمعیت کابل کمتر از ۲میلیون نفر بود، اما سرنگونی طالبان در سال ۲۰۰۱ و وعده‌های امنیت و رونق اقتصادی، موجی از مهاجرت را از سراسر افغانستان به پایتخت سرازیر کرد. با انفجار جمعیت، تقاضا برای آب نیز به‌شدت افزایش یافت.

«ژنو» روز یکشنبه آینده میزبان ایران و سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و بریتانیا موسوم به تروئیکا برای مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای خواهد بود. اسکای‌نیوز زمان و مکان این دور از مذاکرات را اعلام کرده است. خبرگزاری تسنیم نیز به نقل از یک منبع آگاه نوشت که درباره اصل مذاکرات، توافق شده است. تاکنون چهار دور مذاکره بین تهران و پایتخت‏های اروپایی در دولت مسعود پزشکیان برگزار شده و طبق گمانه‌زنی‏ها، موضوع هسته‏ای با محوریت مکانیسم ماشه اصلی‏ترین دستورکار دور پنجم این گفت‌وگوها است.

بورس تهران برای دومین روز متوالی، دو تصویر متضاد را پشت سر گذاشت؛ شاخص‌ها سبزپوش ماندند، اما پول حقیقی از بازار خارج شد. روز یکشنبه، شاخص کل با رشد ۰.۸۱درصدی همراه شد و در مسیر صعود باقی ماند، با این حال بیش از هزار میلیارد تومان خروج سرمایه حقیقی به ثبت رسید. تداوم این واگرایی، از تردید سرمایه‌گذاران نسبت به پایداری رشدهای اخیر حکایت دارد. کاهش حجم و ارزش معاملات نیز نشان‌دهنده افت انگیزه در میان فعالان بورسی است؛ با این حال برخی نمادهای بنیادی کوچک همچنان مورد توجه معامله‌گران قرار گرفته‌اند.